1. zerbrechen
z.B. Freundschaft zerbrechen (beenden, abbrechen)
ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen ich małżeństwo nt rozpadło się przez drobnostki sich den Kopf [über etw] zerbrechen łamać sobię głowę [nad czymś] fig er ist an der Trennung seelisch zerbrochen geh przez to rozstanie rozsypał się psychicznie
ドイツ語 "という言葉rozbít"(zerbrechen)集合で発生します。
Kveten 2015 b