1.
pozwalać
pozwalać komuś na zrobienie czegoś
(1)pozwalać komuś coś zrobić; (2)pozwalać, żeby ...;
Nie muszę na nic pozwalać!
1) pozwalać [perf pozwolić] [komuś] na coś 2) pozwalać [perf pozwolić] sobie na uwagę [pod czyimś adresem]
Rodzice powinni pozwalać dzieciom popełniać własne błędy.
pozwalać przechodzić
Nie można jej pozwalać wychodzić po zmroku.
ポーランド語 "という言葉lassen ließ"(pozwalać)集合で発生します。
kurwa nieregularne dziwki2.
kazać
coś komuś innemu kazać zrobić
Kazać studentom zakuwać do egzaminu wstępnego.
ポーランド語 "という言葉lassen ließ"(kazać)集合で発生します。
czas przyszly3.
zostawiać kazać
ポーランド語 "という言葉lassen ließ"(zostawiać kazać)集合で発生します。
czasowniki nieregularne prateritum cz 1unregelmäBige Verbenczasowniki nieregularne4.
zostawiać
zostawiać coś na ostatnią chwilę
Nie wolno zostawiać otwartych drzwi.
Nie powinieneś zostawiać dziecka samego.