1. przyznać
Kiedy coś jest twoją winą, powinieneś to przyznać, zamiast zatuszować swój błąd.
Dziś musimy jednak przyznać, że ta historyczna szansa nie została wykorzystana.
Muszę przyznać że przesadziłem.
Muszę przyznać...
Nie umiała się przyznać, że zepsuła ojcu zegarek.
Nie idzie mu najlepiej, jednak trzeba przyznać, że daje z siebie wszystko.
Muszę przyznać, że w tym kontekście odczuwam zarówno nadzieję, jak i rozpacz.
Musisz przyznać, że jest dobra w swojej pracy. Filip otwarcie przyznaje, że ma problem z alkoholem. Grene przyznała, że spowodował śmierć przez lekkomyślną jazdę
1. Muszę przyznać, że trochę się o ciebie martwię, Michael. / 2. Wiesz, przyznaję, miałem wątpliwości. / 3. Z początku, przyznaję, bałem się.
Taka jest fundamentalna prawda, którą musimy odważyć się przyznać podczas tej debaty.
przyznać się do
przyznać komuś rację
On musi w końcu przyznać, że ma problemy ze zdrowiem.
przyznać tytuł, fundusze komuś
Trzeba przyznać, że to miły facet.
ポーランド語 "という言葉admitted to doing"(przyznać)集合で発生します。
REPORTING VERBS2. przyznał się do robienia
3. przyznał się do
ポーランド語 "という言葉admitted to doing"(przyznał się do)集合で発生します。
reported speech4. przyznał
Przyznał się do błędu.
Przyznał, że był w błędzie.
Przyznał, że brał łapówki.
Chłopiec przyznał się do kłamstwa.
Przyznał, że zakochał się we mnie.
Przyznał, że skłamał.
Lepiej, by przyznał się do przestępstwa.
W końcu się przyznał.
Ten człowiek w końcu się przyznał.
Przyznał, że to on ukradł złoto.
Przyznał, że zbił ten wazon.
Morderca przyznał się do zbrodni.