1. uciec
Złodziej zdołał uciec
Musisz uciec zanim będzie ich zbyt dużo.
Próbowałem uciec.
oskarżyła go o ucieczkę od swoich obowiązków
Chciałbym jak najszybciej uciec z Bostonu.
Mało prawdopodobne, że zdołamy uciec z tego więzienia.
Chciała uciec od życia codziennego.
Chyba niemożliwe, byśmy dali radę uciec z tego więzienia.
Nie dam ci stąd uciec.
Zdołałą uciec pod osłoną nocy.
Dali mu szansę uciec.
Chciałbym na kilka dni uciec z Tokio.
2. uciekać
Rebelianci zaatakowali i mieszkańcy byli zmuszeni uciekać ze swojego miasta.
Czas uciekać
Król musi uciekać za granicę.
Kiedy zobaczył, że zbliża się policjant, zaczął uciekać co sił w nogach.
Jak tylko mnie zobaczył, zaczął uciekać.
ポーランド語 "という言葉逃げる"(uciekać)集合で発生します。
Czasowniki cz.23. uciekać unikać dawać nogę wycofywać się