1.
uciekać
Rebelianci zaatakowali i mieszkańcy byli zmuszeni uciekać ze swojego miasta.
Czas uciekać
Król musi uciekać za granicę.
Kiedy zobaczył, że zbliża się policjant, zaczął uciekać co sił w nogach.
Jak tylko mnie zobaczył, zaczął uciekać.
ポーランド語 "という言葉逃げる"(uciekać)集合で発生します。
Czasowniki cz.22.
uciekać unikać dawać nogę wycofywać się
3.
uciec
Złodziej zdołał uciec
Musisz uciec zanim będzie ich zbyt dużo.
Próbowałem uciec.
oskarżyła go o ucieczkę od swoich obowiązków
Chciałbym jak najszybciej uciec z Bostonu.
Mało prawdopodobne, że zdołamy uciec z tego więzienia.
Chciała uciec od życia codziennego.
Chyba niemożliwe, byśmy dali radę uciec z tego więzienia.
Nie dam ci stąd uciec.
Zdołałą uciec pod osłoną nocy.
Dali mu szansę uciec.
Chciałbym na kilka dni uciec z Tokio.