1. cicho
Siedziała cicho.
Bądźmy cicho.
Zgubione dziecko cicho popłakiwało na posterunku policji.
Będę cicho jak trusia.
Mary cicho zamknęła drzwi.
Jack mówił cicho przez kilka minut.
Śnieg cicho pada i się gromadzi... Na mnie.
Cicho bądźcie! Dziecko śpi.
Cicho bądź i posłuchaj.
Kazaliśmy dzieciom być cicho.
Bądź cicho, albo powiedz coś wartego słuchania.
Mówiłem dzieciom, by były cicho, ale ciągle hałasowały.
Było tak cicho, że słychać było spadającą szpilkę.
Chłopcy byli cicho.
Kazałem dzieciom siedzieć cicho, ale wciąż się darły.
ポーランド語 "という言葉조용히"(cicho)集合で発生します。
Koreański od podstawy20 listopada2. być cichym