辞書 ポーランド語 - ポーランド語

język polski - język polski

całkowite odrzucenie norm i dążenie do wprowadzenia na ich miejsce nowych zasad ポーランド語で:

1. bunt bunt


Przykładowo, często prowadzi do buntów i do żalu do Boga u tych którzy odkryją, że ten wyidealizowany Bóg zbyt mocno im w czymś "przyłożył".
Wojsko stłumiło bunt.
Oni chcą wzniecić bunt.
Masy zorganizowały bunt przeciw dyktatorowi.
Długo potrwa, zanim ten bunt zostanie stłumiony.