1. uciekać
Rebelianci zaatakowali i mieszkańcy byli zmuszeni uciekać ze swojego miasta.
Czas uciekać
Król musi uciekać za granicę.
Kiedy zobaczył, że zbliża się policjant, zaczął uciekać co sił w nogach.
Jak tylko mnie zobaczył, zaczął uciekać.
ポーランド語 "という言葉kaçmak"(uciekać)集合で発生します。
Czasowniki tureckie – część I