質問 |
答え |
ojciec nabywał patria potestas nad dziećmi które 学び始める
|
|
był zrodzone z iustum matrimonium lub były przysposobione. W okresie prawa poklasycznego także dzieci legitymowane
|
|
|
pod patria potestas nie wchodziły 学び始める
|
|
|
|
|
liberi naturales, spurii, vulgo quaesiti 学び始める
|
|
|
|
|
dzieci pozamałżeńskie nabywały w zasadzie status liberalis i civitatis taki 学び始める
|
|
jaki miała ich matka w chwili urodzenia dziecka
|
|
|
学び始める
|
|
dziecko niewolnicy rodzi się wolne, gdy jego matka była wona bądź w chwili poczęcia bądź w chwili urodzenia (w dowolnym momencie ciąży?)
|
|
|
dziecko pozamałżeńskie zrodzone przez Rzymiankę 学び始める
|
|
było od chwili urodzenia osobą sui iuris, uważano że nie jest spokrewnione ze swoim ojcem ani agnacyjnie ani kognacyjnie. Było jedynie kognatem matki i jej krewnych
|
|
|
学び始める
|
|
uznanie dziecka przez ojca
|
|
|
ustalanie czy dziecko urodziło się z iustum matrimonium 学び始める
|
|
1. dziecko pochodzi z małżeństwa jeśli urodziło się nie wcześniej niż w 182 dniu po jego zawarciu i nie później niż w 300 dniu po rozwiązaniu małżeństwa 2. domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
tylko osobę alieni iuris,
|
|
|
学び始める
|
|
bardzo skomplikowana, dokonywana za pomocą mancipatio i in iure cessio
|
|
|
szczególnie uciążliwe było adoptowanie 学び始める
|
|
syna, gdyż zgodnie z przepisami u12t wychodził on spod patria potestas ojca dopiero po 3krotnej sprzedaży
|
|
|
学び始める
|
|
3krotnie sprzedać, potem przeprowadzić poz. proc. wind. (in iure cessio), podczas którego adoptujący oświadczał przed pretorem, iż ma nad tym dzieckiem pat. pot., zaś ojciec nie zaprzeczał. Pretor dokonywał addictio i syn wchodził do nowej rodz. agn,
|
|
|
学び始める
|
|
przysposabianą osobą był dojrzały mężczyzna sui iuris (stawał się alieni iuris), cały jego majątek przypadał przysposabiającemu
|
|
|
学び始める
|
|
przy współudziale zgromadzenia ludowego.
|
|
|
od początku pryncypatu można było adrogować również 学び始める
|
|
wyjątkowo osoby niedojrzałe
|
|
|
od cesarza dioklecjana można było adrogować 学び始める
|
|
kobiety, z zachowaniem odpowiedniej różnicy wieku
|
|
|
Justynian podzielił adoptio na 学び始める
|
|
adoptio plena i adoptio minus plena
|
|
|
学び始める
|
|
gdy adoptującym był krewny wstępny (ascendent) adoptowanego. Na skutek tego aktu adoptowany wchodził pod władzę ojcowską adoptującego, zrywając wszelkie więzi prawne z dotychczasową rodziną
|
|
|
学び始める
|
|
gdy adoptującym była obca osoba, adoptowany nie przechodził pod jej władzę, pozostając nadal pod władzą ojca w dotychczasowej rodzinie. Otrzymywał jednak prawo do beztestamentowego dziedziczenia po adoptującym
|
|
|
dawną procedurę adoptio Justynian zastąpił 学び始める
|
|
postępowaniem polegającym na złożeniu do protokołu przed urzędnikiem oświadczenia woli zarówno przez adoptującego jak i oddającego w adopcje, w obecności adoptowanego, który (jeśli był osobą dojrzałą) musiał wyrazić zgodę
|
|
|
Justynian dopuścił też możliwość 学び始める
|
|
adopcji przez kobietę, której dzieci zmarły
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
legitimatio wykształciło się w 学び始める
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
sposób wejścia pod patria potestas dzieci zrodzonych w konkubinacie
|
|
|
legitymacja odbywała się w 2. formach 学び始める
|
|
1. poprzez zawarcie późniejszego małżeństwa między konkubentami 2. gdy niemożliwe było małżeństwo (np. poprzez śmierć) przez reskrypt cesarski wydany na wniosek naturalnego ojca
|
|
|
学び始める
|
|
wchodziło pod patria potestas, uzyskując pozycję dziecka zrodzonego z iustum matrimonium
|
|
|
patria potestas przysługiwała tylko 学び始める
|
|
|
|
|
pater familias miał nad dziećmi 学び始める
|
|
prawo życia i śmierci (z wyjątkami)
|
|
|
学び始める
|
|
wszystkich synów i pierworodną córkę
|
|
|
学び始める
|
|
dzieci przed osiągnięciem 3 roku życia
|
|
|
ojciec mógł jednak zabić każdego noworodka 学び始める
|
|
kalekiego lub potworka, jednak powinien pokazać go wcześniej najbliższym sąsiadom
|
|
|
jeśli ojciec chciał ukarać dziecko karą śmierci powinien przeprowadzić 学び始める
|
|
śledztwo w obecności najbliższych krewnych, którzy musieli zaaprobować wyrok
|
|
|
w okresie republiki ojciec miał nie tylko możliwość 学び始める
|
|
|
|
|
kodeks teodozjański (w którym została umieszczona konstytucja Konstantyna Wielkiego z 318) 学び始める
|
|
438 r., formalnie znosił prawo życia i śmierci (ius vitae ac necis)
|
|
|
zgodnie z konstytucją Konstantyna Wielkiego 学び始める
|
|
zabicie dziecka przez ojca podobnie jak zabójstwo najbliższych krewnych stanowiło kwalifikowaną postać zabójstwa i było karane specjalną karą śmierci
|
|
|
学び始める
|
|
specjalna kara śmierci, polegała na zaszyciu zabójcy w skórzanym worze wraz z wężem, małpą, psem i kogutem i wrzuceniu do morza i rzeki
|
|
|
学び始める
|
|
porzucić i sprzedać dziecko
|
|
|
porzucanie dzieci, szczególnie córek było praktykowane w 学び始める
|
|
|
|
|
fiducjarna sprzedaż dzieci 学び始める
|
|
dokonywana dla wywołania takich skutków jak emancipatio i adoptio
|
|
|
学び始める
|
|
oparte na miłości między ojcem a dziećmi poczucie obowiązku, wzajemnego, dobrowolnego służenia sobie
|
|
|
wyjątkowo spod patria potestas wychodzili 学び始める
|
|
synowie, gdy byli wybierani na najwyższe urzędy kapłańskie; córki gdy stawały się westalkami
|
|
|
ojciec tracił patria potestas gdy 学び始める
|
|
tracił obywatelstwo rzymskie lub został skazany na roboty w kopalni
|
|
|
学び始める
|
|
czynność wykształcona w drodze interpretacji u12t, sposób sztuczny uwolnienia dzieci spod patria potestas
|
|
|
emancipactio był przeprowadzany 学び始める
|
|
za pomocą mancipatio i in iure cessio
|
|
|
chcąc uwolnić syna spod patria potestas ojciec 学び始める
|
|
sprzedawał go 3krotnie zaufanej osobie, która wyzwalała go za pomocą manumissio
|
|
|
chcąc uwolnić córki lub wnuki spod patria potestas ojciec 学び始める
|
|
musiał spedać je tylko 1 raz
|
|
|
w prawie poklasycznym dopuszczono możliwość emanancypacji przez 学び始める
|
|
|
|
|
sytuacja prawna osób będących. pod patria potestas była zbliżona do 学び始める
|
|
|
|
|