質問 |
答え |
学び始める
|
|
środek wymiany, miernik wartości, środek płatniczy, środek tezauryzacji, funkcja pieniądza światowego, agregacyjna
|
|
|
学び始める
|
|
(C + R) baza monetarna, pieniądz banku centralnego. Pieniądz najwyższej płynności. Obejmuje pieniądz gotówkowe w obiegu (banknoty i bilony) oraz rezerwy banków komercyjnych (trzymane w kasach banków komercyjnych i na rachunkach bieżących banku centralnego).
|
|
|
学び始める
|
|
pieniądz doskonale płynny, który służy do natychmiastowego regulowania zobowiązań bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Składa się zatem z pieniądza gotówkowego (banknotów i bilonów znajdujących się w obiegu), depozytów bieżących (a vista) M1=C+D
|
|
|
学び始める
|
|
to M1 powiększony o lokaty terminowe. Lokaty możemy przekształcić w pieniądz doskonale płynny. M2= M1+T
|
|
|
学び始める
|
|
To M2 powiększony o elementy oszczędnościowe. Różnica ejst stosunkowo niewielka. W Polsce i UE to podstawowy agregat. M3= M2+S
|
|
|
Co uczestniczy w kreacji pieniądza? 学び始める
|
|
Bank Centralny, Banku komercyjne i Publiczność
|
|
|
学び始める
|
|
kreuje pieniądz BC, tworzy bazę monetarną, wpływa na stopę rezerw ustaloną przez BK
|
|
|
学び始める
|
|
gromadzą rezerwy i depozyty prowadzą akcje kredytowe, miszą utrzymywać określone rezerwy a=R/D
|
|
|
学び始める
|
|
gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa niefinansowe, instyytucje non profit, instytucje rządowe i samorządowe. Decyduje o tym jaką część swoich środków doskonale płynnych trzyma w postaci banknotów a jaka w postaci depozytów.
|
|
|
学び始める
|
|
zasób pieniądza wielkiej mocy (Bm, M0, H) - jest to łączna ilość pieniądza fizycznie, bezpośrednio wyemitowanego przez bank centralny.
|
|
|
Sposoby powiększania Bazy pieniężnej 1 学び始める
|
|
BC dokonując zakupu dewiz przekształca pieniądz z funkcji miejsca w skarbcu w pieniądz gotówkowy w obiegu. Im wyższe rezerwy dewizowe, tym więcej pieniądza trafia na rynek. Jeżeli zaś sprzeda dewizy, zmniejszy bazę monetarną. Kupując – zwiększa bazę monetarną. Jeżeli bank centralny sprzedaje publiczne papiery wartościowe ściąga z rynku pieniądz.
|
|
|
Sposoby powiększania Bazy pieniężnej 2 学び始める
|
|
Emitentami publicznych papierów wartościowych mogą być: minister finansów i BC
|
|
|
学び始める
|
|
emituje obligacje skarbowe (termin zapadalności dłuższy niż 1 rok) i bony skarbowe (publiczne, rządowe papiery wartościowe o terminie zapadalności do 1 roku).
|
|
|
Papiery wartościowe emitowane przez bank centralny: 学び始める
|
|
bony pieniężne (krótkoterminowe papiery wartościowe) oraz obligacje pieniężne (długoterminowe papiery wartościowe – w praktyce obecnie nie emitowane) Jeżeli BC sprzedaje wyemitowane przez siebie bony pieniężne, to sprzedaż bonów pieniężnych oznacza ściąganie pieniądza gotówkowego w rynku.
|
|
|
Sposób powiększania bazy 3 学び始める
|
|
Trzecim sposobem powiększania bazy pieniężnej są tak zwane kredyty refinansowe. Kredyt refinansowy – kredyt jaki udzielany jest przez bank centralny bankom komercyjnym. Wzrost kredytów zwiększa podaż bazy monetarnej. Kredyty refinansowe pojawiają się, gdy zgłasza się o nie bank komercyjny.
|
|
|
Rozszerzona baza pieniężna 学び始める
|
|
jest to baza, która uwzględnia kwestię skumulowanych rezerw obowiązkowych. BK mają obowiązek utrzymywania określonych rezerw wynikających z depozytów. Te rezerwy obowiązkowe są utrzymywane częściowo na rachunkach banku centralnego, częściowo w kasach/sejfach BK, ale nie mogą uczestniczyć w kreacji kredytów. z=Z/D
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
Bezpośredni cel inflacyjny NBP 学び始める
|
|
ma ustalony na poziomie 2,5% z możliwością dopuszczalnego pasma wahań + - 1 p.p.
|
|
|
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego w ujęciu EBC 学び始める
|
|
wyraża się tym, że EBC dąży do, by w gospodarce inflacja była nie większa niż 2% rocznie i by była możliwie bliska 2%.
|
|
|
Do podstawowych narzędzi polityki pieniężnej zaliczamy: 学び始める
|
|
• Politykę stóp procentowych • Politykę rezerw obowiązkowych • Operacje otwartego rynku • Operacje kredytowo-depozytowe • Pozostałe instrumenty
|
|
|
W Polsce politykę stóp procentowych realizuje 学び始める
|
|
Rada Polityki Pieniężnej (9 osób wybieranych + prezes).
|
|
|
学び始める
|
|
• Stopę podstawową (referencyjną) – 3,25% – jest to stopa która ma oddziaływać na rynek międzybankowy i ma określać cenę pieniądza na tym rynku • Stopę lombardową – stopa określająca górną cenę jaką płacą banki komercyjne za kredyt zaciągnięty w banku centralnym. Kredyt lombardowy jest to kredyt jaki zaciągają banki komercyjne pod zastaw publicznych papierów wartościowych. Zaciągany jest pod koniec dnia roboczego i spłacany następnego dnia roboczego. Jest to stopa referencyjna powiększona o 1,5
|
|
|
Do instrumentów które kształtują warunki rynkowe zaliczamy: 学び始める
|
|
• Stopę rezerw obowiązkowych • Operacje otwartego rynku • Operacje depozytowo-kredytowe • Pozostałe operacje – kredyt techniczny.
|
|
|
Stopa rezerw obowiązkowych 学び始める
|
|
oddziaływuje globalnie na płynność. Stopa określająca jaką część depozytów banki komercyjne wyłączają z prowadzonej akcji kredytowej. Im wyższa stopa, tym mniej depozytów wykorzystujemy w akcji kredytowej. Wzrost stopy depozytowej obniża płynność sektora bankowego. W EBC stopa rezerw obowiązkowych wynosi 2% (banki strefy Euro). W Polsce stopa rezerw obowiązkowych wynosi 3,5%. Rezerwy obowiązkowe wylicza się od wszystkich depozytów: bieżących, terminowych, złotowych i dewizowych. Polska wstępując
|
|
|
学び始める
|
|
operacje między BC a bankami komercyjnymi. Mogą mieć charakter operacji podstawowych (regularnych przetargów na 7-dniowe bony pieniężne) Polityka mająca na celu obniżenie płynności. Operacje dostrajające (realizowane przy użyciu bonów o krótszym terminie zapadalności: 1, 2, 3 i 4-dniowe i operacje strukturalne (wykorzystywane są tutaj długoterminowe papiery wartościowe, które regulują ogólny poziom płynności sektora bankowego) BC prowadzi głównie operacje podstawowe i dostrajające.
|
|
|
operacje depozytowo-kredytowe 学び始める
|
|
Zaciąganie kredytu lombardowego przez banki komercyjne pod zastaw publicznych papierów wartościowych oprocentowanego na poziomie stopy lombardowej. Banki starają się go unikać, gdyż jest drogi.
|
|
|
学び始める
|
|
Kredyt, jaki BK zaciągają w BC dla potrzeb regulowania płatności w ciągu dnia. Ma być spłacony w ciągu dnia i jest udzielany pod zastaw publicznych papierów wartościowych.
|
|
|
学び始める
|
|
wynika z przeliczonego kursu
|
|
|
Mnożnik kreacji pieniądza 学び始める
|
|
na koniec grudnia w Polsce wynosił 6,77. Oznacza to, że jedna złotówka wpuszczona w obieg kreuje (w postaci podaży pieniądza) 6,77zł.
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
motyw spekulacyjny, przezornościowy, transakyjny
|
|
|
学び始める
|
|
motyw posiadania pieniędzy dla realizacji transakcji kupna-sprzedaży produktów, dóbr i usług. Zakłada, że przewidujemy nasze decyzje co do skali zakupu, terminu zakupu. Nasze wydatki wiążemy z wpływami gotówkowymi – posiadamy pieniądz by realizować transakcje i nie doprowadzić do deficytów płatniczych.
|
|
|
学び始める
|
|
nie jesteśmy w stanie dokładnie przewidzieć wszystkich swoich wydatków. Motyw posiadania pieniędzy, po to by realizować nieoczekiwane wydatki, by nie dopuścić do deficytu. Motyw transakcyjny i przezoronościowy zapewniają nam zatem finansowanie transakcji – oczekiwanych i nieoczekiwanych. Rozmiary pieniądza powinny zapewniać nam finansowanie tych transakcji.
|
|
|
学び始める
|
|
Motyw spekulacyjny – motyw, który wiąże posiadanie pieniądza z działaniami pomnażającymi nasz majątek, chroniącymi go przed uszczupleniem.
|
|
|
funkcja popyt na pieniądz transakcyjny 学び始める
|
|
te dwa wykresy z przedsiębiorstwem i gosp domowymi. Przedsiebiorstwo wytwarza produkty dla gosp domowych, one w zamian dają gotówkę. Skala potrzeb określana jest przez ILOŚCIOWĄ TEORIĘ PIENIĄDZA
|
|
|
学び始める
|
|
mówi o minimalnych kosztach trzymania zapasów. Im mniejsza część pieniądza transakcyjnego trzymana jest w postaci agregatu m1, tym częściej musimy dokonywać zamian. Koszty zamian nie wystąpią wówczas, gdy cały pieniądz transakcyjny trzymamy w postaci agregatu m1. Łączny koszt całkowity: suma kosztów zamian i kosztów alternatywnych
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
doucz się tego głupiego wykładu 学び始める
|
|
|
|
|