質問  |
答え |
|
学び始める
|
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
wielobóstwo/ wiara w wielu bogów
|
|
|
|
学び始める
|
|
miejsce (1) czas (24h) akcja (jeden wątek główny)
|
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
Nie można mu się przeciwstawić i uciec przed jego wyrokami; przesądzało o nieuchronnej katastrofie. Z Fatum w dramatach antycznych wiążą się pojęcia: wina tragiczna i zbłądzenie tragiczne.
|
|
|
|
学び始める
|
|
archetyp niezawinionego cierpienia
|
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
zasada zgodności treści z formą, inaczej jednorodność stylistyczna. Cechująca się stylem wysokim, patetycznym, podniosłym. Unika pokazywania scen drastycznych w utworze, dostosowuje się do gatunku dramatu.
|
|
|
|
学び始める
|
|
bohaterów skazanych nieuchronnie na klęskę, uwikłanych w konflikt racji nie dających się pogodzić, między którymi nie można dokonać wyboru. Bohaterowie uświadamiają sobie nieuchronność katastrofy, nie rezygnują jednak ze swych dążeń.
|
|
|
|
学び始める
|
|
Tragizm – kategoria estetyczna, oznaczająca konflikt równorzędnych wartości moralnych, w wyniku którego jednostka, działająca świadomie w imię wielkiego i szlachetnego celu, jest skazana na klęskę
|
|
|
wina tragiczna (hamartia) ANTYK 学び始める
|
|
popełnia czyny prowadzące do dalszego przypieczętowania jego losu i ostatecznie do katastrofy.
|
|
|
|
学び始める
|
|
2 wartości, obie tak samo ważne prowadzą do klęski
|
|
|
|
学び始める
|
|
nieposkromiona pycha, zuchwałość i arogancja
|
|
|
|
学び始める
|
|
celem postawy stoickiej jest życie zgodne z cnotą, pojmowaną jako harmonia rozumnych działań człowieka, opartych na porządku racjonalnej natury;
|
|
|
|
学び始める
|
|
życie dla przeżyć, carpe diem/ definiowanie szczęścia, jako stanu, w którym nie odczuwa się bólu i udręk
|
|
|
filozofia sokratesa ANTYK 学び始める
|
|
Wierzył, że za wiedzą stoi prawda, a za prawdą dobro i cnota (gr. areté). Bez wiedzy nie można czynić dobra, ani być szczęśliwym.
|
|
|
zasada złotego środka (Arystoteles) ANTYK 学び始める
|
|
nakazuje zachowanie właściwego środka między nadmiarem a niedomiarem
|
|
|
|
学び始める
|
|
Nie wszystek umrę - Horacy
|
|
|
monoteizm (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
jednobóstwo JEDEN BÓG JPII
|
|
|
teocentryzm (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
|
|
|
"memento mori" (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
|
|
|
ars bene moriendi (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
|
|
|
stabat mater dolorosa (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
matka bolejąca pod krzyżem
|
|
|
uniwersalizm (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
1 język (łacina); 1 wiara (chrześcijanizm); jeden ustrój
|
|
|
|
学び始める
|
|
przedstawianie w utworach literackich i dziełach sztuki trzech postaci: Jezusa Chrystusa, Maryi oraz Jana Chrzciciela
|
|
|
egalitaryzm śmierci (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
|
|
|
danse macabre (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
|
|
|
franciszkanizm (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
miłość do zwierząt, prosta wiara, łagodna
|
|
|
homo viator (ŚREDNIOWIECZE) 学び始める
|
|
człowiek wędrowca ("Boska Komedia")
|
|
|
|
学び始める
|
|
Marcin Luter/ nurt religijny i społeczny sprzeciwiający się ideałom chrześcijanskim
|
|
|
|
学び始める
|
|
prąd intelektualny/ szerszy niż antropocentryzm
|
|
|
dramat szekspirowski (RENESANS) 学び始める
|
|
brak mimesis/ brak 3 jedności/ elementy fantastyczne/ sceny zbiorowe/ tragizm zamiast tragizmu losu
|
|
|
|
学び始める
|
|
republikanizm, wolność, kult szlacheckości, kult starodawności (umiłowanie antyku), prostotę i surowość (choć w sprzeczności do tego stała pewna orientalizacja gustów), egalitaryzm wewnątrzstanowy, katolickość, odwagę, rycerskość i swojskość.
|
|
|
|
学び始める
|
|
ruch religijny, kulturalny i polityczny trwający od połowy XVI w. do końca wieku XVII, którego celem było przeciwstawienie się reformacji i reforma wewnętrzna Kościoła katolickiego w zakresie doktryny, obyczajów i struktury.
|
|
|
|
学び始める
|
|
główny prąd w poezji baroku, cechujący się dążeniem do nieustannego zadziwiania, zaskakiwania i zaszokowania czytelnika. Koncept to wyszukany, oryginalny i niespodziewany pomysł,
|
|
|
|
学び始める
|
|
utwór literacki, opierający się na połączeniu podniosłego stylu wypowiedzi z błahą, przyziemną tematyką, co tworzy efekt komiczny.
|
|
|
|
学び始める
|
|
W utworach parenetycznych występowały postacie pozbawione wad, które były skondensowanymi cnotami, z jakimi utożsamiano daną rolę. Przykładowo, w okresie średniowiecza w literaturze parenetycznej obowiązywał wzór idealnego władcy,
|
|
|
|
学び始める
|
|
|
|
|
|
学び始める
|
|
uwzglednia mozliwosc istnienia Boga lub Bogów, jednakze
|
|
|
|
学び始める
|
|
pogląd, zgodnie z którym zajście każdego zdarzenia (zjawiska) jest wyznaczone jednoznacznie przez zdarzenie (zjawisko) poprzedzające je w czasie;
|
|
|
|
学び始める
|
|
formułowanie wypowiedzi tak, aby jej treści zostały zasugerowane w sposób utajony, pośredni, zawoalowany. Charakterystyczne dla ezopowego języka jest posługiwanie się metaforą, peryfrazą,
|
|
|
|
学び始める
|
|
prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarczają jedynie nauki przyrodnicze. Rozwinął się w drugiej połowie XIX wieku z empiryzmu i pozytywizmu
|
|
|
|
学び始める
|
|
tendencję charakteryzującą się dążeniem do maksymalnego zbliżenia dzieła literackiego do rzeczywistości i jej jak najlepszego, zgodnego z prawdą odwzorowania
|
|
|
