→ Skrypt Neuro →学習を始める /ダウンロードMP3フラッシュカード

質問		答え
Kanały jonowe (białka) 学び始める		dwa stany: otwarte i zamknięte. Na te stany wpływa konfiguracja łańcuchów białkowych.
Bramki 学び始める		są fragmentami łańcucha białka kanałowego. Ich konformacja zmienia się pod wpływem bodźca
Kanał sodowy 学び始める		bramka aktywacyjna i inaktywacyjna (kanał jest przepuszczalny gdy obie są otwarte)
Kanał potasowy 学び始める		tylko jedna bramka (zamknięta przy pot. spoczynkowym)
Mechaniczne kanały jonowe 学び始める		- związane z mechanicznym odkształceniem łańcuchów białkowych np. w komórkach rzęskowatych ucha wewnętrznego.
Ligandozależne 学び始める		np. kanały wyciekowe
Kanały bramkowane cyklicznymi nukleotydami 学び始める		np. kanały kationowe w czopkach i pręcikach siatkówki Kanały wyciekowe - ich stan może być regulowany m. in cyklicznymi nukleotydami, tlenem cząsteczkowych, neuroprzekaźnikami.
Pompy jonowe 学び始める		Wpływają na aktywny transport jonów. Są ATP-azami. W wyniku aktywności pompy zmniejsza się stężenie jonów sodowych w cytoplazmie, a zwiększa stężenie jonów potasowych
Przy każdym obrocie pompy 学び始める		2x K+ do wnętrza i 3x Na+ na zewnątrz. Powoduje to zwiększenie ujemnego ładunku wnętrza komórki - pompa działa elektrogennie.
Pompa posiada także 学び始める		pośredni udział w regulacji bilansu wodnego. Intensywność pracy może być modulowana przez zmianę gradientu stężeń jonów.
Potencjał spoczynkowy 学び始める		to taki potencjał bł. kom. na którą nie działa żaden bodziec i nie ma efektów działania na nią poprzedniego bodźca, a także nie wykazuje spontanicznej aktywności elektrycznej
Potencjał spoczynkowy ma wartość 学び始める		jemną i jest wynikiem różnicy w liczbie ładunków elektrycznych między wewn. a zewn. W neuronach i komórkach mięśniowych wartość zawiera się zwykle między -40, a -90 mV.
Potencjal spoczynkowy powstaje 学び始める		w wyniku obecności we wnętrzu komórki dużych anionów organicznych i aktywności pompy sodowo-potasowej, jest stabilizowany dzięki prądom jonowym przepływającym przez kanały wyciekowe, a zwłaszcza przez prąd potasowy
Bardzo ważnym elementem genezy potencjału spoczynkowego jest 学び始める		aktywność pompy sodowo potasowej i obecnosc anionow organicznych we wnetrzu komorki
W błonie komórki nerwowej najwięcej jest 学び始める		potasowych kanałów wyciekowych, przez co w stanie spoczynku przepuszczalność jest największa dla jonów K+ (ok. 25 razy większa niż dla Na+). Siła chemiczna dla K+ - zwrot odkomórkowy, siła elektrostatyczna - zwrot dokomórkowy
Potencjal rownowagi W stałej temperaturze zależy w 学び始める		sposób logarytmiczny tylko od stosunku zewnętrznego stężenia jonów do ich stężenia wewnętrznego
Ze względu na występowanie w błonie potasowych kanałów wyciekowych zmiana potencjału spoczynkowego, która zwiększy różnice między potencjałem błony, a potencjałem równowagi jonu potasu, będzie powodowała 学び始める		zwiększenie prądu potasowego. Prąd ten będzie powodował przywrócenie potencjału błony do wartości jak najbliższej potencjałowi równowagi dla K+.
*Równanie Goldmana 学び始める		pozwala ustalić wartość potencjału błony komórkowej na podstawie stężeń i przepuszczalności błony. Równanie to pokazuje, że im mniejsza przepuszczalność błony dla danego jony, tym mniejszy wpływ jego gradientu na wartość potencjału błony
Energia zmagazynowana w postaci potencjału spoczynkowego błony jest źródłe 学び始める		wzmocnienia odpowiedzi komórki na bodźce powodujące otwieranie kanałów jonowych.
Prąd potasowy przez kanały wyciekowe zawsze dąży do 学び始める		wyrównania potencjału błony z potencjałem równowagowym dla jonu potasu (który jest bliski potencjału spoczynkowego)
Podczas potencjału spoczynkowego bramka inaktywacyjna kanałów sodowych 学び始める		bramkowanych napięciem jest otwarta, a bramka aktywacyjna zamknięta.
Kanały wyciekowe powodują że 学び始める		jony mogą przemieszczać się w poprzek błony, a tym samym mogą modulować stan polaryzacji błony. Kanały wyciekowe charakteryzują się dużą selektywnością
W błonie najwięcej jest 学び始める		potasowych kanałów wyciekowych przez co przepuszczalność błony w stanie spoczynku jest większa dla jonów potasu (ok. 25 razy niż dla Na). W związku z tym jony potasu w największym stopniu wpływają na wartość potencjału spoczynkoweg
Wartość potencjału spoczynkowego jest zwykle bardzo zbliżona do 学び始める		wartości potencjału równowagi dla jonów potasowych.
Potencjal lokalny jest przewodzony 学び始める		Jest przewodzony we wszystkich kierunkach pod błoną jako cytoplazmatyczny prąd jonowy. Jest przewodzony ze stratą amplitudy - dekrementem.
Zaburzenie potencjału spoczynkowego prowadzi d 学び始める		otwarcia kanałów jonowych mechanicznych i ligandozależnych i przepływu prądu jonowego.
Depolaryzacja 学び始める		wzrost potencjału błony powyżej potencjału spoczynkowego. Wynika z napływów jonów sodu przez napięciozależne kanały sodowe. Prąd sodowy spowoduje dalszą depolaryzację błony komórkowej
Potencjał czynnościowy 学び始める		jest przejściową zmianą potencjału błony związaną z przekazywaniem informacji. Miejscem jego powstania jest zwykle wzgórek aksonalny lub cieśń węzła.
napływów jonów sodu przez napięciozależne kanały sodowe; Napływ ten jest nasilany przez 学び始める		odkomórkowy prąd potasowy
Prąd potasowy w początkowej fazie procesu odbywa się głównie przez 学び始める		kanały wyciekowe, a w późniejszej fazie także przez aksonalne potencjałozależne kanały potasowe, których bramka otwiera się później niż bramka aktywacyjna kanałów sodowych.
Zmiana potencjału błony w kierunku depolaryzacji powoduje uruchomienie dwóch procesow 学び始める		szybkiego otwierania się bramki aktywacyjnej oraz powolnego zamykania bramki inaktywacyjnej. Jest to mechanizm ograniczający czas otwarcia kanału sodowego, który jest ważny dla prawidłowego przebiegu potencjału czynnościoweg
Pod wpływem depolaryzacji bramka kanału potasowego 学び始める		otwiera się później niż bramka kanału sodowego
Jeżeli po depolaryzacji nastąpi powrót wartości potencjału błony do stanu spoczynkowego, to bramka aktywacyjna 学び始める		szybko się zamyka, a inaktywacyjna powoli otwiera. Mechanizm ograniczający czas otwarcia kanału sodowego jest ważny dla prawidłowego przebiegu potencjału czynnościowego.
Sprzężenie zwrotne dodatnie, 学び始める		pojawiające się w początkowej fazie potencjału czynnościowego, nazywane jest cyklem Hodkin
Wzgórek aksonalny = 学び始める		wzgórek inicjacyjny - miejsce dużej gęstości potencjałozależnych kanałów jonowych. Jest to początkowa część aksonu, przylegająca bezpośrednio do ciała komórki
Wzgorek aksonalny to... 学び始める		Jest to także pierwszy odcinek aksonu do którego dociera potencjał lokalny powstający w dendrycie lub ciele komówki.
W szczytowym momencie odwrotnej depolaryzacji 学び始める		zamykają się bramki inaktywacyjne kanałów sodowych, a otwierają bramki kanałów potasowych. Szybko zmniejsza się przepuszczalność błony dla jonów Na+, a jony K+ gwałtownie przemieszczają się na zewnątrz pod wpływem wysokiej siły elektrochemicznej
zamykają się bramki inak kanałów na, a otwierają bramki kanałów potasowych. Szybko zmniejsza się przepuszczalność błony dla jonów Na+, a jony K+ gwałtownie przemieszczają się na zewnątrz pod wpływem wysokiej siły elektrochemicznej po tym 学び始める		Rozpoczyna się faza schodząca potencjału czynnościowego.
Rozpoczyna się faza schodząca potencjału czynnościowego. 学び始める		Na początku tej fazy wypływające z komórki jony K+ powodują depolaryzację błony (z +30 mV do 0 mV), a następnie utrzymujący się odkomórkowy prąd K+ powoduje repolaryzację błony wynikającą ze zwiększającej się przewagi ładunku ujemnego wewnątrz komórki
Repolaryzacja 学び始める		obniżenie potencjału błony do wartości potencjału spoczynkowego. Wynika z ruchu jonów potasu na zewnątrz przez napięciozależne kanały potasowe
Hiperpolaryzacja 学び始める		jest to spadek potencjału błony poniżej wartości potencjału spoczynkowego, przez nadmierne ucieczki jonów potasu przez potencjałozależne kanały potasowe.
Po opóźnionym zamknięciu kanałów potasowych hiperpolaryzacja przechodzi w 学び始める		potencjał spoczynkowy dzięki mechanizmom wpływającym na stabilizację potencjału spoczynkowego.
hiperpolaryzacja wystepuje 学び始める		Występuje, ponieważ potencjał równowagi dla jonów K+ jest bardziej ujemny niż potencjał spoczynkowy.
Po opóźnionym zamknięciu kanałów potasowych hiperpolaryzacja przechodzi w 学び始める		potencjał spoczynkowy dzięki mechanizmom wpływającym na stabilizację potencjału spoczynkowego.
Nadstrzal 学び始める		Fragment przebiegu potencjału czynnościowego, w czasie którego błona ma dodatni ładunek po stronie wewnątrzkomórkowej, jest nazywany nadstrzałem
bodziec progowy powoduje 学び始める		powstanie jednego potencjału czynnościowego
bodziec nadprogowy zgodnie z tym schematem spowoduje powstanie 学び始める		kilku potencjałów czynnościowych i im będzie silniejszy bodziec nadprogowy tym ta seria będzie większa;
W komórkach które spontanicznie generują potencjał czynnościowy 学び始める		nie występuje stabilny potencjał spoczynkowy (np neuronu jądra nadskrzyżowaniowego w podwzgórzu, komórki węzła zatokowo-przedsionkowego w sercu)
W komórkach które spontanicznie generują potencjał czynnościowy nie występuje stabilny potencjał spoczynkowy tylko 学び始める		Jest on zastąpiony stałą powolną spoczynkową depolaryzacją, zwaną potencjałem generującym rytm.
PSD. Gdy endogennie generowana depolaryzacja 学び始める		osiągnie wartość progową powstaje potencjał czynnościowy, po którego zakończeniu ponownie jest uruchamiany mechanizm potencjału generującego ryt
Refrakcja bezwzględna 学び始める		występuje po powstaniu potencjału czynnościowego. Stan całkowitego braku pobudliwości fragmentu błony komórkowej, żaden bodziec nie jest w stanie wzbudzić potencjału czynnościowego: ani progowy, ani nadprogowy
Refrakcja bezwzględna Przypada na okres 学び始める		depolaryzacji i do 2/3 repolaryzacji (az do otwierania sie bramek inaktywacyjnych kanalow sodowych bramkowanych napieciem)
Refrakcja bezwzględna jej mechanizm jest zwiazany z 学び始める		zamykaniem bramek inaktywacyjnych kanałów sodowych na szczycie potencjału czynnościowego.
Refrakcja bezwgledna Czynnikiem, który powoduje zamknięcie się bramki inaktywacyjnej, jest 学び始める		depolaryzacja i dopiero po powrocie potencjału błony do wartości zbliżonej spoczynkowej bramki inaktywacyjne zaczynają powracać do stanu otwartego
depolaryzacja i dopiero po powrocie potencjału błony do wartości zbliżonej spoczynkowej bramki inaktywacyjne zaczynają powracać do stanu otwartego efekt 学び始める		Nie spowoduje to otwarcie kanału sodowego (w tym czasie szybka bramka aktywacyjna jest już zamknięta), lecz przywraca zdolność kanału do odpowiedzi na depolaryzację.
Refrakcja względna 学び始める		stan obniżonej pobudliwości fragmentu błony komórkowej, tylko bodziec nadprogowy jest wstanie wzbudzić potencjał czynnościowy, bodziec progowy staje się bodźcem podprogowym
Refrakcja względna rozpoczyna sie 学び始める		po zakończeniu refrakcji bezwzględnej, czyli od 2/3 repolaryzacji - od otwierania się bramek inaktywacyjnych kanałów sodowych bramkowanych napięciem, aż do osiągnięcia przez błonę potencjału spoczynkowego
Podczas refrakcji względnej populacja kanałów sodowych bramkowanych napięciem z otwartą bramką inaktywacyjną jest 学び始める		mniejsza niż podczas potencjału spoczynkowego, jednak ich liczba zwiększa się w czasie.
Na początku refrakcji względnej populacja funkcjonalnie czynnych kanałów sodowych jest 学び始める		jest mniejsza niż w stanie spoczynkowym, ponieważ część z nich nie została jeszcze aktywowana po refrakcji bezwzględne
refrakcja wzgledna populacja funkcjonalnie czynnych kanałów sodowych jest mniejsza 学び始める		Bezpośrednim skutkiem takiego stanu populacji kanałów sodowych jest zwiększenie wartości depolaryzacji progowej koniecznej do inicjacji potencjału czynnościowego. q
Ważnym czynnikiem przyczyniającym się do powstania zjawiska refrakcji względnej jest 学び始める		zwiększona w tym okresie przepuszczalność błony dla jonów potasowych i związane z tym większe natężenie prądu potasowego.
refrakcja wzgledna Zrównoważenie przez prąd sodowy silniejszego prądu potasowego, co jest konieczne do inicjacji potencjału czynnościowego, będzie wymagało 学び始める		otwarcia większej liczby kanałów sodowych, co także wiąże się z koniecznością zwiększenia siły bodźca
Metoda voltage-clamp (klamra napięciowa) kontroluje 学び始める		kontroluje wartość potencjału błony komórkowej za pomocą elektrod wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Jest to możliwe dzięki przeciwdziałaniu naturalnym prądom jonowym generowanym w procesie regulacji potencjału błony.
Voltage clamp Obserwowanym parametrem jest 学び始める		prąd jonowy przepływający w poprzek błony mierzony w mikroamperach. Metoda ta służy do określania kierunku, siły i rodzaju prądów jonowych, powstałych przy danej wartości potencjału błon
Patch-clamp 学び始める		wykorzystywana jest wypełniona elektrolitem szklana elektroda. Końcówkę elektrody przykłada się do błony. Powstaje szczelny kontakt z którego wyizolowuje się fragment błony.
Patch-clamp Wyizolowana łatka umożliwia 学び始める		badanie właściwości nawet pojedynczego kanału jonowego. Parametrem obserwowanym jest natężenie prądu przepływającego przez wyizolowany fragment błony. Jego wartość podaje się w pikoamperach
Patch-clamp umozliwia 学び始める		Metoda ta umożliwia badania dotyczące kinetyki, farmakologii i systematyki kanałów jonowych.
Current clamp 学び始める		Pozwalają na pomiar prądu w przewodzie bez konieczności fizycznego kontaktu z nim lub odłączenia go w celu wprowadzenia przez sondę.
Current clamp 学び始める		Cęgi prądowe są zwykle używane do odczytu wielkości prądu przemiennego, a przy dodatkowym oprzyrządowaniu można także mierzyć fazę i kształt fali.
CURRENT CLAMP jest to metoda 学び始める		metoda wewnątrzkomórkowego rejestrowania wykorzystująca pomiary różnic napięcia wzdłuż błony komórkowej podczas wprowadzania pozytywnych lub negatywnych prądów do komórki o różnej sile.
Current clamp Rejestrowanie napięcia 学び始める		Rejestrowanie napięcia bez wprowadzania prądów lub bez innych zakłóceń wskażą na potencjał błonowy danej komórki (zwykle jest to to -60 do -80 mV w nie pobudzanych neuronach).
Current clamp 学び始める		Jednakże rytmiczne wprowadzanie powtórzonych, stałych impulsów do komórek można uzyskać względną miarę pobudliwości komórki.
Oddziaływanie efaptyczne 学び始める		występuje jeśli dwa neurony są położone wystarczająco blisko siebie. Prądy zewnątrzkomórkowe towarzyszące powstawaniu potencjału czynnościowego na jednym z nich mogą modulować potencjał błony sąsiadującego neuronu.
Oddziaływanie efaptyczne 学び始める		Mogą występować efapsy. W przypadku braku elementu strukturalnego w postaci połączenia ścisłego, komunikację efaptyczną nazywa się efektem pola
Synapsy elektryczne 学び始める		przekaz sygnału między komórkami odbywa się dzięki przepływowi prądu jonowego przez połączenia szczelinowe.
Synapsy elektryczne polaczenia szczelinowe 学び始める		W błonach budujących połączenia szczelinowe znajdują się liczne kanały jonowe, które łączą środowiska zewnętrzne komórek. Kanały te są zbudowane z dwuch koneksonów.
Synapsy chemiczne 学び始める		przewodzenie informacji o zmianie potencjału błony przez szczelinę synaptyczną odbywa się za pośrednictwem substancji chemicznej - neuroprzekaźnika.
Synapsa chemiczna 学び始める		Synapsa jest utworzona przez komórkę pre- i postsynaptyczną. Przepływ informacji odbywa się tylko w jednym kierunku (budowa błony pre- jest inna niż błony post- ). Brak połączenia strukturalnego.
Wyrzut neuroprzekaźnika w przypadku, gdy dochodzi do pełnej fuzji pęcherzyka z błoną presynaptyczną w procesie egzocytozy ma 学び始める		charakter kwantowy - istnieje najmniejsza objętość neuroprzekaźnika która może być uwolniona. Każda większa objętość byłaby wielokrotnością tej najmniejszej objętości
. W przypadku "kiss and run" 学び始める		wyrzut nie ma charakteru kwantowego
Wyrzut neuroprzekaźnika w czasie fuzji typu kiss and run podleg 学び始める		regulacji nawet jeśli pęcherzyk jest już połączony z błoną presynaptyczną. Jest to możliwe dzięki sieci wymiany jonów we wnętrzu pęcherzyka oraz kanałów jonowych w jego błonie.
W momencie fuzji błony pęcherzyka synaptycznego z błoną presynaptyczną zmienia się 学び始める		pot bł pęch; wartość bł presyn. Zmiana potencjału spowoduje otwarcie potencjałozależnych kanałów jonowych w błonie pęcherzyka, co umożliwia napływ do pęcherzyka kationów i uwolnienie neuroprzekaźnika z sieci wymiany jonów.
To w jakim stopniu pęcherzyk będzie opróżniony z neuroprzekaźnika w czasie kiss and run zależy od 学び始める		czasu trwania fuzji, rodzaju kanałów jonowych w błonie pęcherzyka oraz od potencjału błony presynaptycznej - im większa będzie zmiana pot. błony pęcherzyka, tym więcej kanałów otworzy się
Centralnym elementem sprzężenia elektrowydzielniczego jest 学び始める		zmiana stężenia jonów wapnia w aksoplazmie zakończenia synaptycznego. Wzrost ich stęż. inicjuje kaskadę wydarzeń prowadzącą do fuzji pęcherzyków z błoną presynaptyczną.
Wzrost ich stęż. inicjuje kaskadę wydarzeń prowadzącą do fuzji pęcherzyków z błoną presynaptyczną. Stężenie to jest zależne od (ca2_) 学び始める		liczby otwartych kanałów wapniowych i czasu, w którym są one otwarte. Większa częstotliwość potencjału czynnościowego spowoduje zwiększenie stężenia jonów wapniowych w zakończeniu synaptycznym.
Im większe stężenie jonów wapniowych, tym 学び始める		więcej czujników wapnia zostanie uaktywnionych, co spowoduje, że większa liczba pęcherzyków ulegnie fuzji z błoną presynaptyczną i uwolni neuroprzekaźnik do szczeliny synaptycznej
Potencjał postsynaptyczny 学び始める		Najistotniejszym elementem budowy błony postsynaptycznej są białka receptorowe oraz kanały jonowe związane funkcjonalnie z receptorami.
Receptory jonotropowe 学び始める		są elementem budowy białek kanałowych - kanałów ligandozależnych. Przyłączenie neuroprzekaźnika z miejscem receptorowym powoduje otwarcie tych kanałów.
Receptory jonotropowe Charakteryzują się 学び始める		dużą szybkością działania ze względu na brak etapów pośrednich.
receptory jonotropwoe rezultat 学び始める		Rezultatem aktywacji receptorów jonotropowych są szybkie potencjały postsynaptyczne - powstają w bardzo krótkim czasie po aktywacji receptorów przez neuroprzekaźnik i trwają stosunkowo krótko
Receptory metabotropowe 学び始める		nie jest fizycznie związany z kanałem jonowym - receptor jest samodzielnym integralnym z błoną białkiem. Pojawiają się przez to etapy pośrednie
Rezultatem aktywacji receptorów metabotropowych jes 学び始める		przyłączenie przekaźnika drugiego stopnia do białka kanałowego lub fosforylacja białka kanałowego przez jedną z kinaz aktywowanych przez przekaźniki drugiego stopnia.
W wyniku aktywacji receptorów metabotropowych powstają 学び始める		wolne potencjały postsynaptyczne - powstają z większym opóźnieniem i trwają znacznie dłużej R
Receptory metabotropowe mogą wpływać 学び始める		nie tylko na typowe ligandozależne kanały jonowe, lecz także na stan otwarcia kanałów wyciekowych i zmniejszenie przepuszczalności błony dla jonów potasowych.
Depolaryzacja błony postsynaptycznej - powstaje w wyniku 学び始める		otwarcia kanałów sodowo-potasowych (przepuszczalne dla obu jonów w tym samym stopniu) po przyłączeniu się neuroprzekaźnika do miejsca receptorowego. W jej wyniku występuje gwałtowny napływ Na+ do wnętrza i powolne wypływanie K+ na zewnątrz.
Przeważający prąd sodowy, wynikający z 学び始める		większej różnicy między potencjałem równowagowym Na+, a potencjałem spoczynkowym, spowoduje depolaryzację, która kończy się wraz z zamknięciem kanałów sodowo-potasowych po dysocjacji neuroprzekaźnika
Zmiana potencjału w postaci depolaryzacji błony jest nazywana 学び始める		postsynaptycznym potencjałem pobudzającym (EPSP). Jest on potencjałem lokalnym. Po dotarciu do wzgórka aksonalnego, jeżeli ma wartość co najmniej progową, może spowodować powstanie potencjału czynnościowego.
Hiperpolaryzacja postsynaptyczna 学び始める		powstaje zwykle w wyniku otwarcia kanałów przepuszczalnych dla jonów Cl-, lub jonów K+. W typowej komórce potencjał równowagi dla tych jonów jest bardziej ujemny (ok -85mV) niż potencjał spoczynkowy.
Zjawisko AUTORECEPCJI 学び始める		czynnik ograniczający wyrzut neuroprzekaźnika. Na błonie PREsynaptycznej mogą znajdować się autoreceptory, których ligandem jest neuroprzekaźnik. Aktywacja tych receptorów powoduje zahamowanie fuzji pęcherzyków z błoną presynaptyczną
Zjawisko autorecepcji ma charakter 学び始める		Mechanizm ten ma charakter sprzężenia zwrotnego ujemnego
Synapsy akso-aksonalne 学び始める		tworzone przez zakończenie synaptyczne jednego neuronu na buławce synaptycznej drugiego neuronu
Sumowanie w czasie 学び始める		zwiaz z kom postsyn pot czynn. Zachodzi w pojedynczej synapsie i jest możliwe dzięki temu, że potencjał postsynaptyczny trwa zawsze dłużej, niż presynaptyczny potencjał czynnościowy, który go wywołał.
Jeżeli czas powstawania kolejnych potencjałów czynnościowych na błonie presynaptycznej będzie wystarczająco krótki 学び始める		(wysoka częstotliwość potencjału) to dwa potencjały postsynaptyczne nałożą się na siebie - ich amplitudy się zsumują. (sumowanie w czasie)
Sumowanie w przestrzeni 学び始める		dochodzi do sumowania potencjałów postsynaptycznych z co najmniej dwóch synaps. Synapsy muszą być aktywowane jednocześnie.
Kiedy potencjał lokalny o charakterze depolaryzacyjnym wywołany przez bodziec progowy dotrze do 学び始める		wzgórka aksonalnego i wywoła w pierwszej kolejności otwarcie bramek aktywacyjnych kanałów sodowych bramkowanych napięciem, w rezultacie zacznie przepływać dokomórkowy prąd sodowy
dokomórkowy prąd sodowy powodując dalszą depolaryzację błony komórkowej. Zwiększa się także wtedy 学び始める		odkomórkowy prąd potasowy(przeciwdziałając depolaryzacji). Im większa depolaryzacja, tym większe prawdopodobieństwo otwarcia się kanałów sodowych bramkowanych napięciem,
Im większa depolaryzacja, tym większe prawdopodobieństwo otwarcia się kanałów sodowych bramkowanych napięciem, a tym samym 学び始める		większy dokomórkowy prąd sodowy - jest to dodatnie sprzężenie zwrotne zwane cyklem Hodkina.
Potencjał czynnościowy powstaje wtedy gdy 学び始める		zostanie otwarta wystarczająca liczba kanałów sodowych do uruchomienia dodatniego sprzężenia zwrotnego, żeby wywołać gwałtowną depolaryzację błony komórkowej,
potencjał czynnościowy powstaje wtedy gdy 学び始める		, natężenie dokomórkowego prądu sodowego jest większe niż natężenie odkomórkowego prądu potasowego
Prąd potasowy przeciwdziała 学び始める		dokomórkowemu prądowi sodowemu, ponieważ zwrot i kierunek prądu potasowego jest odkomórkowy.
Prąd potasowy przez kanały wyciekowe zawsze dąży do 学び始める		wyrównania potencjału błony z potencjałem równowagowym dla jonów potasu, tym samym dąży do powstania potencjału spoczynkowego
Depolaryzacja błony presynaptycznej 学び始める		Zmiana potencjału bł. presynaptycznej jest związana z docierającym do zakończenia synaptycznego potencjałem lokalnym lub czynnościowym.
Depolaryzacja błony postsynaptycznej. 学び始める		Powstaje w wyniku otwarcia kanałów sodowo-potasowych po przyłączeniu się neuroprzekaźnika do miejsca receptorowego
Zwiększenie przepuszczalności w równym stopniu dla jonów sodu i potasu powoduje 学び始める		wałtowny napływ jonów Na+ do komórki oraz powolny wypływ jonów potasu. Taka dynamika wynika z tego, że potencjał równowagi dla jonów Na+ znacznie bardziej różni się od potencjału spoczynkowego niż potencjał równowagi jonów K+
Czucie 学び始める		wykrywanie zmian w środowisku i przewodzenie informacji o tej zmianie do OUN
czucie jest 学び始める		monomodalne - obejmuje tylko jeden rodzaj bodźca i wiąże się ze skupieniem tylko na jego jednej modalności (typie energii z jaką związany jest dany bodziec - każdy receptor z danego narządu zmysłu odbiera określony rodzaj bodźca.
Percepcja 学び始める		analiza oraz interpretacja bodźca środowiskowego. Zapewnia multimodalną analizę bodźców, czyli dzięki bodźcom docierającym z różnych narządów zmysłów może w dokładniejszy sposób scharakteryzować bodziec oraz go zinterpretować
Bodziec adekwatny 学び始める		Bodziec który aktywuje dany typ receptora sensorycznego nazywany jest bodźcem adekwatnym dla tego receptora.
Modalność 学び始める		determinuje, które komórki receptorowe będą reagowały na ten dany bodziec i w związku z tym, do której struktury mózgu informacja o pobudzeniu będzie docierała
Kryterium modalności może 学び始める		podzielić receptory sensoryczne na typy w zależności od rodzaju energii: mechanoreceptory, chemoreceptory, fotoreceptory, termoreceptory.
Intensywność bodźca 学び始める		kodowana zwykle przez komórkę receptorową w postaci amplitudy potencjału lokalnego, zwanego w tym przypadku POTENCJAŁEM RECEPTOROWYM.
Potencjał receptorowy po dotarciu do wzgórka aksonalnego 学び始める		może powodować powstanie potencjałów czynnościowych, o częstotliwości, która odzwierciedla siłę bodźca.
Czas trwania bodźca 学び始める		sposób kodowania zależy od typu komórki receptorowej. Wszystkie receptory sensoryczne adaptują się do bodźca, lecz różnią się stopniem i czasem adaptacji.
Potencjał błony komórek receptorowych szybko adaptujących się wraca 学び始める		po pewnym czasie do stanu spoczynkowego mimo że bodziec nie przestał działać.
Potencjał receptorowy pojawia się 学び始める		ponownie po zakończeniu działania bodźca. Reakcja komórki receptorowej w tym przypadku jest związana z początkiem i końcem czasu, w którym bodziec działa na receptor.
Reakcja komórki receptorowej w tym przypadku jest związana z początkiem i końcem czasu, w którym bodziec działa na receptor. Takie receptory określa się mianem 学び始める		receptorów fazowych. Przykładem jest ciałko Paciniego.
receptory toniczne 学び始める		Receptory, które bardzo wolno adaptują się do działania bodźca -
receptory toniczne. Utrzymują one 学び始める		zwiększoną aktywność elektryczną przez cały czas działania bodźca. Przykładem jest większość nocyceptorów (receptorów bólu).
Proces adaptacji receptora sensorycznego może być związana z 学び始める		z mechanizmami wewnatrzkom albo struktruami zewkom
mechanizmami wewnątrzkomórkowymi 学び始める		np. czopki i komórki włoskowate narządu Cortiego
strukturami zewnątrzkomórkowymi 学び始める		otaczającymi receptor np. ciałka Paciniego w których odkształcenie warstwy tkanki łącznej otaczającej komórkę receptorową powoduje szybką adaptację (usunięcie tkanki łącznej powoduje zmianę tego receptora z fazowego na toniczny).
Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne powstaje przez 学び始める		akt synapsy przez pot czyn o wys częst co prowadzi do zmian strukturalnych->większa ilość neuroprzekaźnika zostanie uwolniona z zak syn pod wpływem pot czynn o stosunkowo małej częstotliwości
Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne zaobserwowaen 学び始める		(zaobserwowane w synapsach pobudzających CA1 hipokampa)
Umiejscowienie bodźca 学び始める		rozpoznawane przez miejsce występowania komórek, który dany bodziec odebrały lub przez analizę na wyższych poziomach układu nerwowego informacji pochodzących z wielu receptorów.
Transdukcja sensoryczna 学び始める		ierwszy etap recepcji, polegający na wykorzystaniu energii bodźca na zmianę potencjału błonowego komórki receptorowej w postaci potencjału receptorowego.
Transdukcja sensoryczna odbywa sie dzieki 学び始める		Odbywa się dzięki zmianie konformacji kanałów jonowych w błonie komórki receptorowej (termorecepcja) lub przez kaskadę reakcji (fotorecepcja, narząd słuchu).
Zmysł słuchu 学び始める		Fala dźwiękowa - zmiana ciśnienia ośrodka - bodziec mechaniczny Amplituda to głośność
Komórki włoskowate budowa 学び始める		Ich ciało komórkowe jest osadzone w błonie podstawnej, a na jego przeciwstawnym biegunie występuje struktura z cylindrycznych wypustek - stereocylia, a najdłuższa z nich to kinocylium.
Górne części stereociliów tworzą 学び始める		sprezyny bramkujace
Bodziec wywołuje 学び始める		drgania błony podstawnej i przez błonę nakrywkową powoduje przechylenie stereociliów, czego efektem jest zwiększenie napięcia sprężyn bramkujących i otwarcie mechanicznych kanałów jonowych.
sluch;otwarcie mechanicznych kanałów jonowych prowadzi do 学び始める		Otwarcie kanałów prowadzi do przepływu jonów wapnia i potasu i powstania potencjału receptorowego
słuch: Otwarcie kanałów potasowych zwykle wywołuje 学び始める		hiperpolaryzację. W przypadku komórek włosowatych narządu Cortiego ich otwarcie powoduje jedynie depolaryzację. Jest to związane ze śródchłonką (endolimfą), która wypełnia przewód ślimaka
Śródchłonka charakteryzuje się 学び始める		bardzo dużym stężeniem jonów K+ co powoduje przesunięcie przesunięcie wartości potencjału równowagi dla K+ w kierunku bardziej dodatnim i napływ tego jonu do wnętrza komórki.
sluch Napływające Ca2+ 学び始める		również wpływają na depolaryzację ale przyczyniają się także do adaptacji receptora. Adaptacja polega na zmniejszeniu napięcia mechanicznych filamentów łączących stereocilia.
Po napłynięciu do wnętrza stereociliów jony wapnia 学び始める		łączą się z KALMODULINĄ przez którą aktywują miozynę 1Beta.
sluch Miozyna 1B 学び始める		powoduje odkształcenie górnych części stereocyliów, które prowadzi do zmniejszenia napięcia sprężyn bramkujących i zamknięcia się części kanałów mechanicznych związanych z procesem transdukcji.
Czopki i pręciki - ich ciało komórkowe 学び始める		dzieli się na 3 części: segment zewnętrzny, segment wewnętrzny i zakończenia synaptyczne.
czopki i preciki Segment zewnętrzny 学び始める		zawiera charakterystyczne struktury błonowe: dyski cytoplazmatyczne w pręcikach i pofałdowania błony komórkowej w czopkach. Ich obecność zwiększa liczbę cząsteczek barwników znajdujących się w jednej komórce
dyski cytoplazmatyczne w pręcikach i pofałdowania błony komórkowej w czopkach W błonach tych struktur znajdują się 学び始める		barwniki światłoczułe zbudowane z retinolu i białka opsyny.
Potencjał spoczynkowy fotoreceptorów 学び始める		jest stosunkowo mało ujemny (ok -40 mV). Taka wartość wynika z dużej spoczynkowej przepuszczalności błony fotoreceptorów dla jonów K+ oraz Na+.
Fotoreceptory Duża przepuszczalność błony dla jonów potasowych wynika z 学び始める		wynika z dużej liczby kanałów wyciekowych potasowych w segmencie wewnętrznym, a na spoczynkowy prąd sodowy wpływają zależne od cGMP kanały sodowe skoncentrowane w błonie komórkowej segmentu zewnętrznego.
Ze względu na występowanie tych dwóch typów kanałów w błonie fotoreceptorów przez błonę przepływa 学び始める		odkomórkowy prąd potasowy i dokomórkowy prąd sodowy. Prąd ten nazywany jest prądem ciemnym, ponieważ występuje gdy fotoreceptory są w ciemności
Skład chemiczny jest regulowany... fotoreceptory 学び始める		działaniem pompy sodowo-potasowej znajdującej się w dużej gęstości w błonie komórkowej segmentu wewnętrzneg
fotoreceptory Stosunkowa mało ujemna wartość potencjału spoczynkowego powoduje, że 学び始める		w st spocz kan ca znajdujące się w bł zak syn są ciągle otwarte. Konsekwencją tego jest ciągły wyrzut neuroprzekaźnika - kwasu glutaminowego - do szczeliny synaptycznej (synapsa fotoreceptor - komórka dwubiegunowa siatkówki).
Podobnie jak we włoskowatych komórkach węchowych, w fotoreceptorach 学び始める		nie powstają potencjały czynnościowe
Wzrok transdukcja rozpoczyna sie 学び始める		przekształceniem retinalu 11-cis w retinal trans pod wpływem bodźca świetlnego. W pręcikach retinal jest elementem budulcowym rodopsyny, w której jest związany z białkiem opsyną.
Zmiana konformacji izomerycznej retinalu prowadzi do 学び始める		powstania niestabilnej formy rodopsyny - metarodopsyny, która rozpada się na opsynę i trans-retinal.
Fotoaktywacja rodopsyny prowadzi do 学び始める		aktywacji białek G - transducyny, a ta wpływa na aktywację fosfodiesterazy cGMP - enzymu rozkładającego cykliczny GMP
W rezultacie zwiększenia aktywności aktywności tej fosfodiesteraz 学び始める		zmniejsza się stężenie cGMP, co powoduje zamykanie zależnych od cGMP kanałów sodowych i zmniejszenie przepuszczalności błony dla jonów Na+
zamykanie zależnych od cGMP kanałów sodowych i zmniejszenie przepuszczalności błony dla jonów Na+. Przepuszczalność błony dla jonów K+ 学び始める		nie uległa zmianie, więc potencjał błony fotoreceptora staje się bardziej ujemny - dochodzi do powstania potencjału receptorowego, który ma charakter hiperpolaryzacji (do -70 mV).
fotoreceptory Zwiększenie ujemności potencjału błony prowadzi do 学び始める		zamknięcia potencjałozależnych kanałów wapniowych błony presynaptycznej i zahamowanie wyrzutu kwasu glutaminowego.
Przekaz informacji o bodźcu świetlnym odbywa się przez 学び始める		zahamowanie aktywności synapsy znajdującej się między receptorem a komórką dwubiegunową siatkówki.
Kanały transdukcyjne 学び始める		kanały jonowe zaangażowane w procesy transdukcji.
Adaptacja 学び始める		Część procesów dostosowania wzroku do nowych warunków świetlnych jest związana ze zmianami w innych niż fotoreceptory elementach budowy oka (np. zwężanie lub rozszerzanie źrenic).
Adaptacja Bardzo istotna część zmian odbywa się na 学び始める		na poziomie komórek receptorowych. Zmiany adaptacyjne w fotoreceptorach są możliwe dzięki oddziaływaniu jonów wapnia na metabolizm cGMP. Ca2+ hamują aktywność cyklazy guanylowej - enzymu przekształcającego GTP w cykliczne GMP.
Konsolidacja polega na 学び始める		długotrwałych zmianach neurofizjologicznych, skutkujących łatwiejszym wpływem neuronów na sąsiednie komórki nerwowe, bądź na zmianie ilości neuroprzekaźników, bądź też na wzroście ilości połączeń synaptycznych między neuronami.
Prawo Coulomba mówi, że 学び始める		siła wzajemnego oddziaływania dwóch punktowych ładunków elektrycznych jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi.
Prawo Ohma 学び始める		Proporcjonalność natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia panującego między końcami przewodnika.
Dyfuzja 学び始める		proces samorzutnego rozprzestrzeniania się cząsteczek w danym ośrodku (np. w gazie, cieczy lub ciele stałym), będący konsekwencją chaotycznych zderzeń cząsteczek dyfundującej substancji między sobą i/lub z cząsteczkami otaczającego ją ośrodka.
Efektem dyfuzji w gazach i cieczach jest 学び始める		wyrównywanie się stężeń wszystkich składników w całej objętości fazy. Dyfuzja prowadzi do wyrównania się stężeń. Proces dyfuzji opisują prawa Ficka.
Synapsa elektryczna występuj 学び始める		am gdzie jest wymagane szybkie przekazywanie informacji. W synapsie tej obowiązuje zasada jeden do jednego – zjawisko które jest obecne na błonie presynaptycznej jest identyczne do tego jakie się pojawi na błonie postsynaptycznej;
w synapsie elektrycznej nie ma takich zjawisk jak 学び始める		hamowanie pre- czy postsynaptyczne, sumowanie w czasie lub przestrzeni (są one możliwe tylko wtedy, gdy występuje zmiana natury informacji
Synapsa chemiczna jest przykładem 学び始める		komunikacji międzykomórkowej pośredniej parakrynnej.
Uwolnienie neuroprzekaźnika jest zależne od 学び始める		wzrostu stężenia jonów wapniowych w kolbie synaptycznej, więc potencjał czynnościowy powinien otworzyć kanały wapniowe bramkowane napięciem (obecne w błonie kolby synaptycznej), przez które jony zaczną dyfundować do kolby synaptycznej

skrypt neuro

コメントを投稿するにはログインする必要があります。

もっと