質問  |
答え |
|
学び始める
|
|
Określenie rzeczownika wyrażone przymiotnikiem, imiesłowem lub rzeczownikiem Podkreśla cechy zjawisk, przedmiotów, osób. Wyraża stosunek osoby mówiącej do opisywanych zjawisk, przedmiotów, osób. Zwiększa konkretność opisu.
|
|
|
|
学び始める
|
|
nietypowe zestawienie wyrazów, w którym zyskują one nowe, nie dosłowne znaczenie Tworzy nowe skojarzenia. Zaskakuje, działa na emocje odbiorcy.
|
|
|
|
学び始める
|
|
przypisanie przedmiotom, pojęciom lub zjawiskom cech istot żywych Nadaje opisowi dynamiczny charakter, oddaję wrażenie ruchu. Zwiększa obrazowość wypowiedzi.
|
|
|
personifikacja (uosobienie) 学び始める
|
|
nadanie przedmiotom, pojęciom, roślinom lub zwierzętom cech ludzkich Dynamizuje opis. Podkreśla emocje osoby mówiącej. Podnosi wartość danego elementu.
|
|
|
|
学び始める
|
|
Zestawienie jednego zjawiska z innym, pod pewnym względem podobnym, za pomocą spójników: jak, jako, jakby, niby uwydatnia cechę zjawiska (poprzez wskazanie na jego podobieństwo do innego zjawiska)
|
|
|
|
学び始める
|
|
obszerne porównanie, w którym człon porównujący jest rozbudowany do samodzielnego obrazu Uwydatnia cechę opisywanej sytuacji, osoby. Odkrywa nieoczekiwane podobieństwo.
|
|
|
|
学び始める
|
|
wyraz pomniejszający wielkość lub znaczenie wyrazu pierwotnego Ujawnia uczucia osoby mówiącej - zwykle wyraża sympatię, życzliwość, czułość. Wprowadza pogodny, radosny nastrój
|
|
|
|
学び始める
|
|
wyraz wyolbrzymiający i wzmacniający znaczenie wyrazu pierwotnego Wskazuje na emocje osoby mówiącej - przeważnie wyraża niechęć, lekceważenie, żartobliwy dystans.
|
|
|
|
学び始める
|
|
wyraz lub sformułowanie użyte zamiast słów niegrzecznych, dosadnych, niestosownych Łagodzi znaczenie zastępowanych słów. Osłabia emocjonalny charakter wypowiedzi.
|
|
|
|
学び始める
|
|
nowy wyraz, który do tej pory nie istniał w języku, utworzony zgodnie z regułami słowotwórstwa
|
|
|
|
学び始める
|
|
wyraz przestarzały, który wyszedł już z użycia Wprowadza w klimat dawnych czasów. Buduje podniosły nastrój.
|
|
|
|
学び始める
|
|
znak (postać, zwierzę, zdarzenie, przedmiot), który poza znaczeniem dosłownym ma znaczenie domyślne, umowne. alegoria jest jednoznaczna Jest elementem kompozycyjnym utworów dydaktycznych (np. bajek, przypowieści). Zwiększa obrazowość pojęcia.
|
|
|
|
学び始める
|
|
znak (postać, zdarzenie, przedmiot), który poza znaczeniem dosłownym wyraża treści głęboko ukryte, niejasne. symbol jest wieloznaczny - można go interpretować na wiele sposobów Buduje nastrój tajemniczości. Zwiększa wieloznaczność tekstu. Budzi odległe skojarzenia.
|
|
|
|
学び始める
|
|
bezpośredni, uroczysty zwrot do adresata (przedmiotu, osoby, bóstwa) Podkreśla emocjonalny stosunek nadawcy do adresata. Nadaje wypowiedzi podniosły charakter.
|
|
|
|
学び始める
|
|
rozbudowana apostrofa na początku utworu, w której autor zwraca się do muzy, bóstwa z prośbą o natchnienie Nadaje wypowiedzi uroczysty charakter. Ujawnia emocjonalny stosunek nadawcy do adresata. Przykuwa uwagę, angażuje odbiorcę tekstu.
|
|
|
|
学び始める
|
|
pytanie, na które nie oczekuje się odpowiedzi Przykuwa uwagę odbiorcy. Skłania go do refleksji, przemyśleń. Ożywia wypowiedź, czasem nadaj jej dramatyczny charakter.
|
|
|
|
学び始める
|
|
powtórzenie tych samych słów w całym utworze lub jego fragmencie Podkreśla znaczenie powtarzanych słów. Uwydatnia rytmiczność wypowiedzi.
|
|
|
|
学び始める
|
|
powtórzenie tych samych słów na początku kolejnych wersów lub zdań Uwydatnia znaczenie powtarzanych słów. Podkreśla rytmiczność wypowiedzi, nadaje jej wyrazisty charakter. Wprowadza wyliczenia.
|
|
|
|
学び始める
|
|
wykrzyknikowe zdanie lub równoważnik zdania Ujawnia silne emocje osoby mówiącej.
|
|
|
|
学び始める
|
|
powtórzenie jednakowych lub podobnych zakończeń wyrazów Zwraca uwagę na relacje między rymującymi się wyrazami. Nadają wypowiedzi rytmiczny charakter.
|
|
|
|
学び始める
|
|
powtarzalność tych samych elementów w utworze, np. stała liczba sylab w kolejnych wersach, regularne rozmieszczenie rymów Ożywia utwór lub go spowalnia.
|
|
|
wyraz dźwiękonaśladowczy (onomatopeja) 学び始める
|
|
wyraz naśladujący swoim brzmieniem rzeczywisty dźwięk Oddaje efekty brzmieniowe opisywanego zjawiska. Buduje nastrój utworu.
|
|
|
