Rozległy obszary wyróżniający się pod względem krajobrazowym, na którym działalność gospodarcza podlega niewielkim ograniczeniom. Może pełnić funkcję korytarza ekologicznego.
Utwór geologiczny zajmujący zwykle niewielki, ale ważny ze względu na walory naukowe lub dydaktyczne obszar (np. formacja geologiczna, wychodnia skał, nagromadzenie skamieniałości, fragment wyrobiska).
Niewielka pozostałość ekosystemu ważna dla zachowania różnorodności biologicznej (np. śródpolne lub śródleśne oczko wodne, kępa drzew i krzewów, bagno, torfowisko, skarpa, stanowisko rzadkich lub chronionych gatunków).
Przeżyźnienie wód związkami azotu i fosforu na skutek przedostawania się do nich dużych ilości nawozów mineralnych i środków ochrony roślin. Skutkuje zakwitem sinic i glonów oraz zmniejszeniem ilości tlenu w zbiornikach wodnych.
Wydzielanie do atmosfery pyłów i gazów ze źródeł znajdujących się na wysokości nieprzekraczającej 40 m. Odpowiadają za nią m.in. urządzenia grzewcze, np. kotły w gospodarstwach domowych oraz transport samochodowy.
Obszar objęty ochroną ze względu na nieprzeciętne walory przyrodnicze, kulturowe i krajobrazowe. Na terenie parku krajobrazowego można prowadzić działalność gospodarczą, która nie powoduje znacznego przekształcenia krajobrazu.
