analiza i opracowanie dokumentów

2. Historyczny rys rozwoju metod analizy dokumentów.

Historia katalogów sięga aż starożytności i towarzyszy bibliotekom w Grecji, Egipcie, Babilonie czy Syrii (Biblioteka Arystotelesa, Menofisa III czy świątyń Horusa). Pierwszym liczącym się katalogiem był katalog Biblioteki Aleksandryjskiej. Liczył do 500 000 zwojów rękopisów. Zbiór opracował bibliotekarz BA, Kallimach z Cyreny (III w. p.n.e.). Katalog obejmował 120 ksiąg znanych jako Pinakes (tablice spisane działowo). Opisy obejmowały nazwiska, tytuły, elementy biograficzne autorów, uwagi kryty

1. Co to jest dokument i na czym polega jego analiza?

To utrwalony na nośniku materialnym zapis myśli ludzkiej. Analiza dokumentacyjna (abstrakt) zwięzła informacja o treści dokumentu, najczęściej stosowane analizy: wskazujące tematyka dokumentu i główne tezy autora, omawiające szczegółowa problematyka dokumentu, najważniejsze dane faktograficzne, zastosowane metody, tok rozumowania autora, wnioski, deskryptorowe zbudowane z deskryptorów, autorskie (streszczenie dokumentacyjne) buduje je sam autor.

3. Rodzaje czasopism i ich opracowanie biblioteczne.

Dziennik(prasa), Tygodnik, Dwutygodnik, Miesięcznik Dwumiesięcznik, Kwartalnik, Półrocznik, Rocznik opis powinien uwzględniać następujące dane: tytuł wraz z podtytułem, nazwa instytucji sprawczej, tj. informacja czyim organem jest pismo, oznaczenie częstotliwości wydania (jeśli nie jest podane w tytule lub podtytule) nazwa redaktora(lub redaktorów) nazwa instytucji wydawniczej rok, w którym wydano czasopismo, oraz numer

4. Na czym polega rola działu opracowania w bibliotece naukowej.

Biblioteka naukowa pełni funkcję naukową i kształceniową, zapewnia dostęp do materiałów i zasobów które są niezbędne do prowadzenia prac naukowo badawczych. Opracowania dokumentacyjne są podstawą usług informacyjnych w zakresie przekazywania informacji o dokumentach. Dział Opracowań w bibliotece naukowej zajmuje się opracowaniem pod względem formalnym i rzeczowym wszystkich nabytków tj. wydawnictw ciągłych, zwartych oraz dokumentów elektronicznych. Dział ten tworzy także komputerowe bazy danych

5. Rola działu opracowania w bibliotece szkolnej.

Opracowanie zbiorów w bibliotece szkolnej polega na: 1. Opracowanie formalne zbiorów. 2. Stosowanie aktualnych norm, zasad i instrukcji katalogowania różnego rodzaju materiałów bibliotecznych dokumentów (piśmienniczych i niepiśmienniczych). 3. Opracowanie rzeczowe zbiorów. 4. Uwzględnienie klasyfikacji stosowanych w bibliotekach szkolnych oraz języka haseł przedmiotowych. 5. Tworzenie różnorodnych katalogów i kartotek 6. Opracowanie techniczne zbiorów.

6. Opis bibliograficzny jako element warsztatu naukowego - podaj warianty

OPIS BIBLIOGRAFICZNY Podstawowym źródłem, z którego przejmowane są dane, jest: - dla wydawnictw zwartych (książek)- karta tytułowa lub jej odpowiednik; - dla dokumentów elektronicznych - ekran, na którym wyświetlony jest tytuł, jeśli brak takiego ekranu, dopuszcza się przejmowanie danych z dokumentacji towarzyszącej lub opakowania; - dla taśm magnetofonowych i taśm magnetycznych - etykieta na dokumencie dźwiękowym, okładka lub opakowanie

6. Opis bibliograficzny jako element warsztatu naukowego - podaj warianty- stopnie szczegółowości

Pierwszy stopień szczegółowości: jest najmniej szczegółowy, zawiera tylko elementy obowiązkowe. Zaliczamy do nich tytuł właściwy książki, pierwsze oznaczenie odpowiedzialności, oznaczenie wydania, miejsce i rok wydania. Drugi stopień szczegółowości: jest wykorzystywany np. W bieżących bibliografiach specjalnych a także w większości katalogów bibliotecznych. Zawiera elementy obowiązkowe oraz zalecane, które pozwalają na bliższą charakterystykę dokumentu poprzez wprowadzenie dodatku do tytułu, na

6. Opis bibliograficzny jako element warsztatu naukowego - podaj warianty- rodzaje opisów bibliograficznych.

Opis bibliograficzny: O.b. skrócony zawiera wyłącznie elementy niezbędne, stosuje się go bibliografii załącznikowych, notkach bibliograficznych, wykazach nabytków bibliotecznych itp.; O.b. rejestracyjny (zasadniczy) podaje informacje zawarte w tytulaturze dokumentu oraz takie, które dotyczą jego postaci zewnętrznej, np. formatu, objętości. O. b adnotowany zawiera obok o.b. rejestracyjnego adnotację księgoznawczą lub treściową. O.b. analityczny zawiera obok o.b. rejestracyjnego analizę dokumentac

6. Opis bibliograficzny jako element warsztatu naukowego - podaj warianty-strefy opisu

7 stref opisu książek: 1. Tytuł I oznaczenie odpowiedzialności. 2. Wydanie 3. *Strefa specjalna, nie ma zastosowania dla książek. - 4. Adres wydawniczy /publikacja, dystrybucja 5. Opis fizyczny 6. Seria 7. Uwagi. - 8. ISBN i sposób uzyskania książki

7. Przypisy jako podstawowy element warsztatu naukowego każdego naukowca - przedstaw różne możliwości.-zasady

Tworząc przypisy należy pamiętać o następujących zasadach: →Przypis powinien jednoznacznie odwoływać nas do źródła skąd została zaczerpnięta myśl. →W całym tekście należy stosować konsekwentnie jeden system przypisu. →Przypisy powinny być krótkie, konkretne.

7. Przypisy jako podstawowy element warsztatu naukowego każdego naukowca - przedstaw różne możliwości.- ze względu na umieszczenie

Ze względu na miejsce ich umieszczenia wyróżnić można: przypis dolny – jest to najczęściej spotykana forma przypisu pojawiającego się na tej samej stronie publikacji co treść, do której się odnosi, poniżej pola tekstu ograniczonego separatorem mającym zwykle postać cienkiej poziomej linii przypis końcowy - tworzony i numerowany niezależnie od przypisów dolnych, mający zazwyczaj charakter dygresji, nieco luźniej związanych z dokumentem niż przypisy dolne i umieszczany na końcu rozdziału, sekcji l

7. Przypisy jako podstawowy element warsztatu naukowego każdego naukowca - przedstaw różne możliwości.-rodzaje

Rodzaje: Przypis źródłowy zwykły - wskazuje źródło pochodzenia cytatu, opinii, danych liczbowych, sądów, klasyfikacji itd., np.: Przypis źródłowy rozszerzony – obejmuje wskazanie źródła i cytat z niego pochodzący, bądź komentuje przywołane poglądy, np.: Przypis odsyłający – kieruje czytelnika do innych fragmentów pracy Przypis polemiczny – zawierające polemikę z przedstawianymi w tekście poglądami (przeprowadzenie dyskusji w tekście głównym mogłoby rozbić tok wywodów), np.: Przypis dygresyjny -

7. Przypisy jako podstawowy element warsztatu naukowego każdego naukowca - przedstaw różne możliwości.-systemy- tradycyjny

System tradycyjny W systemie tradycyjnym przypisy umieszczane są u dołu strony, w niektórych przypadkach na końcu rozdziału lub tekstu (przed bibliografią załącznikową). Powinny być łączone z tekstem za pomocą odnośników cyfrowych (cyfry arabskie). Ta sama cyfra musi znajdować się na dole strony przy odpowiednim przypisie. Odsyłacz umieszcza się w tekście na końcu cytowanego fragmentu w numeracji ciągłej. Jeżeli przypisy występują sporadycznie dopuszcza się stosowanie innego odnośnika np. gwiazd

7. Przypisy jako podstawowy element warsztatu naukowego każdego naukowca - przedstaw różne możliwości.-systemy- harwardzki

Składa się z dwóch elementów – odwołania w tekście i bibliografii. Odwołanie w tekście zawiera nazwisko autora, datę wydania dzieła i strony. W bibliografii załącznikowej na końcu książki lub rozdziału musi znajdować się dokładny opis bibliograficzny. Poszczególne elementy opisu rozdzielane są przecinkami z wyjątkiem daty wydania, którą ujmuje się w nawias okrągły. W opisie można podawać pełne imię autora lub tylko jego inicjał. Tytuły książek, czasopism i gazet wyróżnia się kursywą. Podawanie n

8. Normy opisu bibliograficznego- opis

Normy służą do ujednolicania zasad sporządzania opisu bibliograficznego. Do pracy naukowej, magisterskiej bądź licencjackiej powinna być dołączona bibliografia załącznikowa (literatura przedmiotu) będąca wykazem dokumentów wykorzystanych przez autora. Zasady opisu tych dokumentów ustala norma PN-ISO 690:2002 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura. Norma ta jest przeznaczona do stosowania przy sporządzaniu przypisów w celu włączenia ich do bibliografii i przy formuło

8. Normy opisu bibliograficznego-cele

Ogólne cele normalizacji: Celem normy jest ułatwienie realizacji zadań wynikających z potrzeb społecznych i gospodarczych poprzez tworzenie wzorcowych rozwiązań w zakresie: bezpieczeństwa ludzi, środowiska i mienia; likwidowania barier w handlu; utrwalania osiągnięć techniki; upowszechniania postępu technicznego; zwiększenia efektywności w gospodarce; tworzenia podstawy do rozstrzygania sporów między dostawcą a odbiorcą; tworzenia podstawy odniesienia przy zawieraniu umów cywilno-prawnych.

8. Normy opisu bibliograficznego- typy

Norma podstawowa obejmująca szeroki zakres zagadnień lub zawierająca ogólne postanowienia dotyczące jednej, określonej dziedziny. Norma podstawowa może być normą do bezpośredniego stosowania lub może służyć jako podstawa do opracowywania innych norm. Norma terminologiczna dotyczy terminów, zawiera zwykle ich definicje oraz, w niektórych przypadkach, ich objaśnienia, ilustracje i przykłady. Norma wyrobu (dawniej nazywana normą przedmiotową) określa wymagania, które powinny być spełnione przez wyr

9. Opis biblioteczny książki w systemie MARC.

Wykorzystanie formatu MARC do zapisywania i wymiany informacji bibliograficznych, stało się obecnie normą dla systemów bibliotecznych użytkowanych przez polskie biblioteki. Format rekordu bibliograficznego MARC opracowano dla dokumentów bibliograficznych różnych typów. Formularz opisu bibliograficznego książki dla formatu MARC składa się z dwóch zakładek (stron): - formatki opisu bibliograficznego, - formatki opisu zasobu (egzemplarza). Formatka opisu bibliograficznego książki zawiera pola związ

10. Normy obowiązujące przy opracowaniu starodruków w bibliotece.cz. 1.

Jeśli chodzi o sposób opracowania starych druków, to w poszczególnych bibliotekach jest w zasadzie taki sam. Występują wprawdzie niewielkie różnice, ale o tym w dalszej części opracowania. Opis bibliograficzny sporządzany jest na podstawie normy Polska Norma PN-N-01152-8. Stare druki. Dane do opisu zaczerpnięte są ze strony tytułowej, karty przedtytułowej, także kolofonu27, explicitu i innych części druku, np. wstępu, przedmowy, tekstu głównego. Tytuł podany jest w języku oryginalnym (tu wydania

10. Normy obowiązujące przy opracowaniu starodruków w bibliotece.cz. 2.

W strefie adresu wydawniczego jako pierwsza podana jest nazwa miejsca wydania, miejsce druku lub dystrybucji. Nazwę miejsca wydania podaje się w formie występującej w druku wraz z wyrażeniami towarzyszącymi. Jeżeli w druku brak jest nazwy, miejsca wydania lub brak jest oznaczeń określających miejsce wydania, podaje się nazwę wydania ustaloną na podstawie badań porównawczych lub źródeł spoza druku (np. bibliografii), podaje się też nazwę jednostki administracyjnej lub kraju, w którym druk wydano,

10. Normy obowiązujące przy opracowaniu starodruków w bibliotece.cz.3.

Datę wydania podaje się nastpująco: dzień cyframi — arabskimi, miesiąc — rzymskimi. Jeżeli data w druku występuje w innej formie niż cyfry arabskie, to w strefie uwag podaje się datę albo w postaci występującej na druku wraz z określeniem miejsca występowania albo podaje się informację o miejscu i sposobie zapisania daty. W przypadku druku wielotomowego, jeżeli występują różne daty wydania, w opisie podaje się lata tomu najwcześniej i najpóźniej wydanego połączone kreską. Jeżeli w druku brak jes

10. Normy obowiązujące przy opracowaniu starodruków w bibliotece.cz.4.

Objętość oznaczoną cyframi innymi niż arabskie lub rzymskie (np. greckie), należy podać w opisie cyframi arabskimi, a w strefie uwag zamieścić informację o sposobie oznaczenia liczbowania. W przypadku braku liczbowania stron w druku należy policzyć karty i podać ich liczbę w nawiasach kwadratowych. Przy druku wielotomowym podaje się liczbę tomów cyframi arabskimi. Rozmiar druku należy podawać liczbą arkusza oraz znaku „o” umieszczonego na górze po prawej stronie liczby. W strefie uwag umieszcza

11. Druki muzyczne i ich opracowanie (nuty, zapis dźwiękowy utworu). cz.1

PN-85/N-01152/07 Opis bibliograficzny. Dokumenty dźwiękowe Dokument dźwiękowy (audialny, słuchowy): nagranie lub dyspozycja programowa dźwięku, odtwarzane za pomocą urządzeń właściwych dla danej postaci dokumentu. Postać dokumentu dźwiękowego-fizyczna forma dokumentu dźwiękowego zależna od nośnika i sposobu zapisu nagrania lub dyspozycji programowej dźwięku (płyta gramofonowa, kaseta dźwiękowa, zwój dźwiękowy, wałek fonograficzny, taśma perforowana, talerz perforowany papierowy lub metalowy, tal

11. Druki muzyczne i ich opracowanie (nuty, zapis dźwiękowy utworu) cz.2

Wybór kolejności źródeł danych: etykieta (lub para etykiet występujących na dokumencie, oznaczone cyframi 1, 2 lub literami a, b, A, B) opakowanie (koperty, obwoluty, kasety, pudełka, dokument tekstowy towarzyszący) dźwiękowa zawartość dokumentu spoza dokumentu Stopień szczegółowości opisu: pierwszy - obejmuje elementy obowiązkowe, niezbędne dla identyfikacji dokumentu dźwiękowego (np. w wykazach nabytków) drugi - obejmuje elementy obowiązkowe i zalecane, bliżej charakteryzujące dokument dźwięk

11. Druki muzyczne i ich opracowanie (nuty, zapis dźwiękowy utworu cz.3

Opis dokumentu dźwiękowego jednoczęściowego Tytuł właściwy [Dokument dźwiękowy] = tytuł równoległy: dodatek do tytułu / pierwsze oznaczenie odpowiedzialności; każde następne oznaczenie odpowiedzialności. - Miejsce wydania: nazwa wydawcy, data wydania lub nagrania. - Postać dokumentu dźwiękowego i czas odtwarzania: prędkość i inne dane techniczne; format + oznaczenie dokumentu towarzyszącego. - (Tytuł serii; numeracja w obrębie serii. Oznaczenie i/lub tytuł podserii; numeracja w obrębie po

12. Opis bibliograficzny. Filmy cz. 1.

Film to sekwencyjny zapis obrazów z dźwiękiem lub bez, który odtwarzany w sposób właściwy dla danej postaci filmu daje wrażenie obrazów ruchomych. Podstawowe rodzaje filmów: Film animowany – tworzony za pomocą klasycznych technik poklatkowych – rysunkowych lub przestrzennych (np. lalkowych i plastelinowych) lub najnowszych technik komputerowych – animacji 3D Film dokumentalny utrwalający rzeczywistość (Film dokumentalny, fabularyzowany Film dokumentalizowany) Film fabularny (aktorski) przedstawi

12. Opis bibliograficzny. Filmy cz. 2. strefy

Strefa 1 - tytułu i oznaczenia odpowiedzialności Strefa 2 – wersji Strefa 4 - dystrybucji i produkcji Strefa 5 - opisu fizycznego Strefa 6 - cyklu (serii) Strefa 7 – uwag Strefa 8 – ISBN

12. Opis bibliograficzny. Filmy cz. 3 źródła danych

Źródła danych: Opis katalogowy należy sporządzać z autopsji. Brakujące dane należy przejmować spoza dokumentu, np. z materiałów tekstowych związanych z filmem, a także z etykiet znajdujących się na pudełku lub kasetach. Dane do opisu należy przejmować z następujących źródeł według kolejności: źródła wewnętrzne: •napisy tytułowe, •inne napisy tekstowe, •informacja dźwiękowa; źródła zewnętrzne: •etykiety na opakowaniu, •materiały tekstowe związane z filmem, •wydawnictwa informacyjne pośrednie, np.

13. Rola BN w ujednoliceniu systemu norm w dziedzinie opracowania.

-odpowiedzialność za prace nad standardami bibliograficznymi rekomendowanym przez IFLA -dostarcza aktualne informacje i popularyzuje wiedzę na temat normalizacji w zakresie bibliotekarstwa -opracowuje projekty normalizacyjne i finansuje ich ustanowienie przez PKN.

14. Opis wybranej książki naukowej.

O modach i strojach / Małgorzata Możdżyńska-Nawrot Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2005.- 293, [2] s.: il., fot.; 27 cm Słowniczek s. 268-277 ; bibliogr. s. 276-291, indeks nazwisk s. 291-293 ISBN: 83-7384-216-0

15. Opis kartograficznych obiektów bibliotecznych. Definicja kartografii

Kartografia – dziedzina nauki o mapach (w tym o atlasach, globusach, modelach plastycznych – mapach plastycznych itp.), teorii map, metodach ich sporządzania i użytkowania; jak również dziedzina działalności organizacyjnej i usługowej, związanej z opracowywaniem, reprodukcją i rozpowszechnianiem map.

15. Opis kartograficznych obiektów bibliotecznych. Elementy opisu

Łomża, N 34-XXIX: Polska - woj. łomżyńskie, białostockie, ostrołęckie, siedleckie / Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego W[ojska] P[olskiego]. - Warszawa: Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego W[ojska] P[olskiego], 1990. TYTUŁ: Łomża, N 34-XXIX: Polska - woj. łomżyńskie, białostockie, ostrołęckie, siedleckie / Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego W[ojska] P[olskiego]. DANE MATEM.: Skala 1 : 200 000. ADRES WYDAW.: Warszawa: Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego W[ojska] P[olskiego],

16. Opis książki rękopiśmiennej i jego przykłady (zabytki literackie z okresu sprzed wynalezienia druku, pamiętniki i zabytki epistolograficzne do współczesności).

Rękopis – do rękopisów zaliczamy: 1) maszynopisy; 2) fotokopie, mapy, plany, rysunki, muzykalia (zwł. stare); 3) druki, które przez podpis lub pieczęć uzyskały miano dokumentu oryginalnego; 4) druki związane z rękopisem bibliotecznym lub uzupełniające jego treść; 5) egzemplarze korektorskie i autorskie z odręcznymi zapisami; 6) egzemplarze druków zwartych z wklejonymi utworami rękopiśmiennymi lub listami; 7) zbiory druków ulotnych, zaproszeń, biletów wizytowych, wycinków prasowych etc.; opis ręk

17. Internet jako źródło w badaniach nad dokumentem. Definicja

Elektroniczne źródła informacji – dokumenty dostępne za pomocą narzędzi elektronicznych i/lub w środowisku elektronicznym. Do tej grupy najczęściej klasyfikuje się książki i czasopisma elektroniczne oraz bazy danych i źródła internetowe. Na stronach bibliotek zagranicznych można w tej kategorii odnaleźć również: e-zdjęcia, e-muzykę, elektroniczne katalogi czy elektroniczne przewodniki tematyczne.

17. Internet jako źródło w badaniach nad dokumentem. Metody Badań

We współczesnej organizacji nauki badania dzieli się najczęściej ze względu na ich cel. Wyróżnia się wśród nich: badania teoretyczne – podejmowane dla wyjaśnienia zjawisk oraz opracowania nowych teorii, badania stosowane – zmierzające do wykorzystania w praktyce badań teoretycznych, badania wdrożeniowe – mające na celu przeniesienie wyników badań naukowych stosowanych z gruntu nauki na grunt techniki i produkcji. Związane są z innowacjami wdrażanymi w wielu przedsiębiorstwach. W każdej z tych gr

18. Opracowanie dokumentu w oddziale bibliotecznym. Formalne.

Opracowanie zbiorów dzieli się na formalne (katalogowanie alfabetyczne) i rzeczowe, którego podstawą jest treść opisywanego dokumentu. Formalne: opis główny, pozycja katalogowa - uwzględnia cechy bibliograficzne, niezbędne do identyfikacji dokumentu w całej grupie określonego typu oraz cechy indywidualne, specyficzne dla danego egzemplarza. 7 stref opisu książek: 1. Tytuł I oznaczenie odpowiedzialności. 2. Wydanie 3. *Strefa specjalna, nie ma zastosowania dla książek. - 4. Adres wydawniczy /pub

18. Opracowanie dokumentu w oddziale bibliotecznym. Rzeczowe/przedmiotowe.

Celem opracowania przedmiotowego jest charakterystyka treści zbiorów bibliotecznych i udostępnienie jej w opisach bibliograficznych prezentowanych w katalogu. Pracę tę można podzielić na kilka etapów: 1) analiza treściowa i formalna dokumentu, 2) synteza informacji pochodzących z analizy, 3) przełożenie informacji uznanych za najistotniejsze na hasła przedmiotowe zbudowane z dozwolonych do stosowania elementów zapisanych w określonym szyku.

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na charakter środowiska czytelniczego i formy wykonywanych usług:a)

Biblioteki naukowe Biblioteka naukowa pełni funkcję naukową i kształceniową, zapewnia dostęp do materiałów i zasobów które są niezbędne do prowadzenia prac naukowo badawczych, zarówno samemu prowadząc taką działalność w zakresie bibliotekoznawstwa i dziedzin pokrewnych. Rodzaje bibliotek naukowych: Biblioteka Narodowa biblioteki, których organizatorami są szkoły wyższe, biblioteki, których organizatorem jest Polska Akademia Nauk, biblioteki, których organizatorami są jednostki badawczo-rozwojowe

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na charakter środowiska czytelniczego i formy wykonywanych usług:b)

Biblioteki fachowe Biblioteki fachowe - prowadzą działalność informacyjną niezbędną do realizacji określonych zadań zawodowych w tym produkcyjnych, technicznych. Główne zadania to: gromadzenie i udostępnianie materiałów bibliotecznych zgodnych ze specjalizacją zakładów pracy, gromadzenie i udostępnianie informacji naukowych, technicznych, ekonomicznych i organizacyjnych, opracowywanie i udostępnianie informacji naukowych, technicznych, ekonomicznych i organizacyjnych ma życzenie i według potrzeb

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na charakter środowiska czytelniczego i formy wykonywanych usług:c)d)

Biblioteki powszechne Biblioteki powszechne są dostępne dla każdej osoby, aby stać się członkiem biblioteki trzeba tylko posiadać dowód osobisty. W zbiorach znajduje się literatura dla przeciętnego człowieka. Biblioteki szkolne.

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na zakres tematyczny księgozbioru.

Biblioteki ogólne Biblioteki specjalne

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na metodę udostępniania

Biblioteki precyzyjne Biblioteki wypożyczające Biblioteki zamknięte Biblioteki publiczne Ze względu na terytorialny zasięg działania Biblioteki narodowe Biblioteki regionalne

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Ze względu na terytorialny zasięg działania.

Biblioteki narodowe Biblioteki regionalne

19. Biblioteki w Polsce i ich podział. Zależnie od osób prawnych, utrzymujących i finansujących wyróżniamy:

Biblioteki państwowe Biblioteki samorządowe Biblioteki społeczne Biblioteki prywatne

Zadania osoby pracującej w bibliotece w dziale opracowania książek (dział gromadzenia i opracowania).

Gromadzenie zbiorów- planowe pozyskiwanie i wprowadzanie do biblioteki materiałów bibliotecznych drogą kupna, wymiany i darów oraz egzemplarza obowiązkowego. Gromadzone materiały są dobierane do profilu biblioteki. Opracowanie zbiorów0 proces mający na celu przygotowanie gromadzonych materiałów do użytku czytelników. Obejmuje: sporządzanie inwentarzy klasyfikację książek pod wzgledem ich treści opis formalny, czyli katalogowanie szeregowanie kart w katalogach bibliotecznych.

2. Historyczny rys rozwoju metod analizy dokumentów.b)

W średniowieczu głównym centrum gromadzenia ksiąg był klasztor. Nie były one liczne, toteż nie potrzebowały spisów. Po wynalezieniu druku, ceny książek spadły, powstawało coraz więcej bibliotek. W XV w. katalogi były pomocą dla bibliotekarzy, nie dla czytelników. W XVIII wieku książki zaczynają zawierać wartościowe informacje dla czytelnika. Na przełomie XVIII i XIX w. nastąpiły zmiany w relacji bibliotekarz-czytelnik. Wzrasta liczba bibliotek publicznych i naukowych. Gdy zbiory zaczęły przekrac

1. Analiza dokumentacyjna- definicja

ANALIZA DOKUMENTACYJNA abstrakt, zwięzłe streszczenie treści dokumentu pierwotnego, towarzyszące jego opisowi bibliograficznemu lub tekstowi dokumentu. A.d. stosuje się głównie w wydawnictwach informacyjnych (np. bibliografiach analitycznych), które ułatwiają poznawanie istniejącej literatury z danej dziedziny wiedzy; Celem a.d. jest informowanie o zawartości analizowanego dokumentu, o cechach wyróżniających go wśród dokumentów o podobnej lub związanej tematyce. A.d. powinna zarówno minimalizowa

1. Analiza dokumentacyjna- rodzaje a)

* ANALIZA DOKUMENTACYJNA WSKAZUJĄCA analiza podająca tematykę dokumentu i/lub główne tezy autora. Stosowana jest w przypadku, gdy chodzi głównie o zasygnalizowanie istnienia dokumentu.

1. Analiza dokumentacyjna- rodzaje b)

* ANALIZA DOKUMENTACYJNA OMAWIAJĄCA analiza przedstawiająca szczegółową problematykę dokumentu, zawarte w nim najważniejsze dane faktograficzne, zastosowane metody, tok rozumowania oraz wnioski autora wraz z ich uzasadnieniem. Stosowana jest w przypadku, gdy chodzi o ułatwienie użytkownikowi trafnego wyboru dokumentu o interesującej go treści, głównie spośród prac naukowo-badawczych oraz opisów konstrukcji technicznych i procesów technologicznych.

1. Analiza dokumentacyjna- rodzaje c)

* ANALIZA DOKUMENTACYJNA DESKRYPTOROWA analiza przedstawiająca treść dokumentu za pomocą deskryptorów lub słów kluczowych. Stosowana jest głównie w zautomatyzowanych systemach informacyjnych; w systemach tradycyjnych zastępuje niekiedy analizę wskazującą.

4. Na czym polega rola działu opracowania w bibliotece naukowej. Sekcja inwentarza.

– opracowywanie egzemplarzy w module gromadzenia, – nadawanie sygnatur i wiązanie ich z kodem paskowym, – śledzenie nadanych klas statystycznych, – tworzenie rekordów egzemplarza dla rekordów bibliograficznych, – wiązanie sygnatur z kodem paskowym, – wiązanie klas statystycznych z kolekcjami, – określanie rodzaju pozycji i statusu wydawnictw zwartych, – sporządzanie ksiąg inwentarzowych w postaci elektronicznej i drukowanej, – rozliczanie majątkowe zbiorów bibliotecznych, – opracowywanie i rozli

4. Na czym polega rola działu opracowania w bibliotece naukowej. Sekcja katalogowania

– sporządzanie w formacie MARC21 rekordów bibliograficznych wydawnictw zwartych nowych (wydawnictwa polskie i obcojęzyczne, bieżący wpływ) i pochodzących z retrokonwersji (wypożyczenia czytelnicze, księgozbiory czytelń, księgozbiory podręczne pracowni), – bieżąca kontrola sporządzonych rekordów bibliograficznych oraz ich wysyłanie do katalogu centralnego NUKat, – kopiowanie rekordów bibliograficznych z NUKat-u, – współpraca z Ośrodkiem Formatów i Kartotek Wzorcowych Haseł Formalnych w Warszawie