1. pozwalać
pozwalać komuś na zrobienie czegoś
(1)pozwalać komuś coś zrobić; (2)pozwalać, żeby ...;
Nie muszę na nic pozwalać!
1) pozwalać [perf pozwolić] [komuś] na coś 2) pozwalać [perf pozwolić] sobie na uwagę [pod czyimś adresem]
Rodzice powinni pozwalać dzieciom popełniać własne błędy.
pozwalać przechodzić
Nie można jej pozwalać wychodzić po zmroku.
ポーランド語 "という言葉låt låta låter lät låtit"(pozwalać)集合で発生します。
oregelbundna verb2. brzmieć
Wiem, zaczynam brzmieć jak mój ojciec.
Jeśli chcesz brzmieć jak rodowity Amerykanin, oglądaj więcej więcej telewizji amerykańskiej, a mniej brytyjskiej.