groep nederlanders die zich in de tweede helft van de achttiende eeuw verzetten tegen het bestuur van stadhouder en regenten en net als de Franse Revolutionairen meer volks invloed en vrijheden wilden.
Een door een Montesquieu bedachte verdeling van de bestuurlijke macht, in de macht om wetten te maken(parlament), de macht om wetten uit te voeren(koning), en de macht om straffen uit te geven(rechters)
Periode in de Franse Revolutie (1793-1794) waarin een kleine groep revolutionaire burgers alle macht had en de Fransen onder de duim hield door ze angst(Terreur) aan te jagen.